Dzień 4 kwietnia tego roku zapadnie mojej córce oraz wnukom na długo w ich pamięci. Powodem jest pożar mieszkania, który powstał w czasie, gdy córka z najstarszym wnukiem była w drodze do Centrum Zdrowia dziecka w Warszawie. Wnuk ma 14 lat, a urodził się z wytrzewieniem jelit. Od pierwszego dnia życia jest pod stała opieka wielu specjalistów. W tym strasznym dla niej dniu jego stan zdrowia nagle się pogorszył i wymagał natychmiastowej hospitalizacji w placówce zdrowia w Warszawie. Jadąc samochodem do szpitala córka odebrała telefon od sąsiadów z informacja, o pożarze w jej mieszkaniu. W jednej chwili stracili cały dorobek życia. Ich azyl w którym dotychczas dzieci wraz z córka czuli się bezpiecznie zamienił się w zgliszcza. 

Mieszkanie wymaga kapitalnego remontu oraz zakupu całego wyposażenia mieszkania. Córka wraz z trojgiem dzieci posiadają tylko to co w tym dniu mieli na sobie ubrane. 

Córka w życiu prywatnym spełnia się jako mama 5 letniego Kuby 12 letniego Igora oraz 14 letniego Alexa. Jest bardzo dobrą, pełną empatii kobietą bezinteresownie pomagającą każdemu kto tej pomocy potrzebuje. Nie przechodzi obojętnie widząc krzywdę drugiego człowieka. Niejednokrotnie sama angażowała się w pomoc charytatywną oraz zbiórki organizowane dla ludzi oraz zwierząt. 

W życiu zawodowym pracuje w Instytucie Onkologii w Gliwicach jako pielęgniarka. Każdego dnia jest obok pacjentów, którzy walczą, o swoje zdrowie i życie.

 W cierpieniu tych osób bardzo istotne jest wsparcie, na które mogą liczyć ze strony mojej córki. 

Pomimo natłoku obowiązków uzupełnia swoje wykształcenie w Wyższej Szkole Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej gdzie pełni funkcje starosty roku. Funkcja ta wymaga z jej strony także poświęcenia czasu, aby ułatwić koleżankom i kolegom ze studiów wspólne ukończenie roku wybranego kierunku. 

PROSIMY WSZYSTKICH LUDZI DOBREJ WOLI, O NAWET NAJMNIEJSZĄ, MOŻLIWĄ POMOC.