Dominika trafiła do szpitala 13 sierpnia 2023 r. z silnymi bólami w wyniku ostrego stanu zapalnego woreczka żółciowego. Jej stan pogarszał się z godziny na godzinę. Kolejne diagnozy były coraz gorsze: zapalenie trzustki, zakrzepica. Z powodu coraz cięższego stanu i płytkiego oddechu Dominika została zaintubowana i przeniesiona na OIOM. Niestety, mimo wysiłków lekarzy, nie udało się uratować jej życia. Zaledwie po czterech dniach, 16 sierpnia 2023, w wieku 45 lat, z kapłańskim błogosławieństwem odeszła do Domu Ojca.

Na ziemi pozostawiła najbliższych: męża Krzysztofa i czwórkę dzieci:

Apolonię (13 l.), Stasia (11 l.), Franciszka (7 l.) oraz Stefcia (15 miesięcy), a w Niebie pewnie wita trójkę dzieci, które utraciła w wskutek poronień.

Dominika była piękną, mądrą, dobrą żoną i matką, bardzo otwartą na ludzi. Miłowała dar życia w każdym dziecku i miała ducha patriotyzmu. Pociągnięta przez miłość Bożą była wrażliwa na ludzką krzywdę, dlatego często dzieliła się tym, co miała. Traktowała życie jak powołanie. Kto znał Dominikę ten wie, że można było z nią rozmawiać nie tylko o podstawowych problemach codzienności, ale o miłości do Boga, męża i dzieci, pracy zawodowej w służbie społeczności. Wielu jest świadków tego, że przeszła przez życie dobrze czyniąc, dlatego pozostaje we wdzięcznej pamięci wielu serc.

Zastanawia bardzo krótki czas choroby - jakby spieszyła się do Nieba – jakby tam biegła…

Jej życie można podsumować słowami św. Pawła z 2Tm 4,7: Dobrą walkę stoczyła, bieg ukończyła, wiarę zachowała...

Wierzymy, że Bóg – Dawca Życia, przyjął Dominikę do wiecznej radości, a ona z pewnością odeszła stąd ufając, że Bóg zatroszczy się o jej dzieci, ponieważ On nigdy nikogo nie pozostawia bez opieki ale posyła swoje anioły, aby niosły Jego miłość tam, gdzie jej potrzeba. 

W tym niezwykle trudnym i smutnym czasie zwracamy się zatem do wszystkich ludzi dobrej woli i wrażliwego serca z prośbą o wsparcie finansowe. Każdy może być aniołem pocieszenia. Niech ten dramat, jakim jest nagła, niespodziewana śmierć młodej żony i mamy stanowi wezwanie, aby pospieszyć z pomocą osieroconej, pogrążonej w bólu i żalu rodzinie. Pieniądze nie zastąpią żony i matki, ale pomogą nie martwić się o sprawy drugorzędne. Za każdy dar serca, za każdą kwotę, dar modlitwy, dobre słowo – wdzięczni Bogu składamy serdeczne Bóg zapłać! Niech On wynagrodzi Wam hojnie swoim błogosławieństwem

przyjaciele Dominiki i Krzysztofa