Stowarzyszenie Fidei Defensor w ramach działalności przeciwdziałania przestępstwom doprowadziło do interwencji w ponad stu sprawach z zakresu przestępstw dotyczących znieważenia Narodu Polskiego, złośliwego przeszkadzania w przeprowadzeniu obrzędu religijnego, obrazy uczuć religijnych, propagowania ustroju komunistycznego, znieważenia z powodu przynależności na przynależności etnicznej lub wyznaniowej. Przestępstwa są monitorowane oraz raportowane. Raporty są bezpłatnie udostępniane na stronie internetowej Stowarzyszenia. Stowarzyszenie gwarantuje również bez-płatną pomoc prawną, której udziela już od 2012 r. W zakresie innych gałęzi prawa, Stowarzyszenie działa również na polu prawa rodzinnego, w szczególności dbając, by nie naruszano zasady prymatu rodziców w wychowywaniu zgodnie z własnymi przekonaniami, sumieniem oraz religią. 

STOWARZYSZENIE ZGŁASZA POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA PRZEZ TYGODNIK NIE

Stowarzyszenia Fidei Defensor planuje powiadomić prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa polegającego na tym, że dnia 1 marca 2024 r., a także dnia 8 marca 2024 r. wydawca Tygodnika NIE, zarówno w papierowym wydaniu tygodnika NIE, jak i na profilu tego tygodnika na portalu społecznościowym Facebook, opublikował okładki przedstawiające: Matkę Boską w aureoli otoczonej plemnikami trzymającą w ręku tabletki antykoncepcyjne z podpisem „DZIEŃ PO niepokalanym poczęciu”, a także okładkę przedstawiającą półnagą kobietę niosącą krzyż, czym obraził uczucia religijne wiernych Kościoła Rzymskokatolickiego, co stanowi czyn z art. 196 k.k. 

W związku z powyższym zbieramy środki na obsługę administracyjną i prawną wszczęcia i prowadzenia postępowania w przedmiotowej sprawie, ścigania i ukaranie sprawców.

Dnia 1 marca 2024 r. Tygodnik NIE opublikował kolejny numer, który zawierał okładkę przedstawiającą Matkę Boską w aureoli otoczonej plemnikami trzymającą w ręku tabletki antykoncepcyjne z podpisem „DZIEŃ PO niepokalanym poczęciu”. Okładka tygodnika oraz zawarty na niej podpis nawiązuje bezpośrednio do szeroko dyskutowanej w Polsce w opinii publicznej kwestii dostępności tabletek zapobiegających ciąży stosowanych po odbyciu stosunku seksualnego. Tygodnik NIE jest publikatorem znanym od wielu lat z publikowania wulgarnych i obrazoburczych treści godzących w szczególności w Kościół Katolicki, a także w wiarę katolicką. Przedstawiona dnia 1 marca 2024 r. okładka obraża uczucia religijne osób wyznania rzymskokatolickiego, albowiem, zawiera ona wizerunek osoby czczonej w sposób szczególny w Kościele Katolickim, a mianowicie wizerunek Matki Boskiej. Kościół Katolicki opowiada się za niedopuszczalnością stosowania środków antykoncepcyjnych, co jest przedmiotem drwin wielu środowisk, w tym skrajnie lewicowych publicystów i dziennikarzy z Tygodnika NIE. Autor okładki i wydawca tygodnika celowo zestawili wizerunek Matki Boskiej z plemnikami i tabletkami antykoncepcyjnymi, aby wyszydzić i obśmiać stanowisko Kościoła Katolickiego w omawianej sprawie. Treść okładki jednakże godzi w uczucia religijne wiernych kościoła rzymskokatolickiego, którzy to wierni Matkę Boską czczą jako osobę świętą, jako Matkę Boga tj. Jezusa Chrystusa. Wizerunek Matki Boskiej nie może być dowolnie przerabiany, czy uzupełniany. Jako wizerunek będący przedmiotem czci religijnej podlegać on powinien ochronie prawnej. Wierni Kościoła Katolickiego mają prawo do ochrony swoich uczuć religijnych oraz wizerunku osób czczonych w ramach wyznawanej religii. 

Dnia 8 marca 2024 r. wydawca Tygodnika NIE opublikował kolejny numer swojego tygodnika, w którym na okładce przedstawiono półnagą kobietę niosącą krzyż z podpisem „Niech się święci 8 marca”. Treść okładki nawiązuje do święta kobiet 8 marca zestawiając to święto z symbolem cierpienia jakim jest krzyż. W sposób bezpośredni okładka nawiązuje do tematyki cierpienia kobiet, spowodowanej (w domyśle) przez Kościół Katolicki bądź jego reguły (zasady). Kobieta niosąca krzyż to wizerunek profanujący krzyż będący symbolem wiary wielu kościołów chrześcijańskich. Krzyż jest najważniejszym symbolem wielu wyznań, które uznają śmierć Chrystusa na krzyżu i Jego zmartwychwstanie. Krzyż jest więc przedmiotem kultu jako najważniejszy element wystroju świątyń, kaplic, kapliczek. W religii rzymskokatolickiej krzyż nie może być dowolnie przedstawiany w zestawieniu z dowolnymi osobami. Krzyż jest miejscem śmierci Chrystusa, a przedstawienie osoby niosącej krzyż powinno wiązać się jedynie z wydarzeniami drogi krzyżowej. Przedstawienie kobiety, która niesie krzyż narusza uczucia religijne osób wyznania rzymskokatolickiego, albowiem krzyż jako przedmiot kultu religijnego nie jest i nie był sprawcą cierpienia kobiet, a sugestia prowadząca do choćby domniemanej tezy, że kobiety cierpią z powodu religii uznającej krzyż za swój symbol, jest nieprawdziwa i obraźliwa.

           Omawiane wizerunki i okładki zostały opublikowane zarówno w papierowej wersji tygodnika NIE, jak i na profilu tego tygodnika na portalu Facebook pod adresem: https://www.facebook.com/TygodnikNIE

           Zgodnie z art.196 k.k. obrazą uczuć religijnych jest publiczne znieważenie przedmiotu czci religijnej lub miejsca przeznaczonego do publicznego wykonywania obrzędów religijnych. Przez pojęcie przedmiotu czci religijnej rozumie się zwykle przedmiot, który przez określoną wspólnotę religijną, kościół lub związek wyznaniowy uznany jest za przedmiot kultu, godny najwyższego szacunku, a niekiedy wręcz uwielbienia. 

Jezus Chrystus będący centralną postacią chrześcijaństwa jest uznawany przez wierzących za współistotnego Bogu Ojcu Syna Bożego i Zbawiciela świata. W chrześcijaństwie oddaje się najwyższą cześć Jezusowi Chrystusowi. Wszelkie wizerunki Syna Bożego otoczone są najwyższym kultem wśród osób wierzących. Niegodne przekształcanie powszechnie szanowanych przez chrześcijan wizerunków Chrystusa, godzi w uczucia religijne osób wierzących.

Również wizerunek Matki Bożej stanowi jeden z najważniejszych przedmiotów czci religijnej, a sama postać Marii Dziewicy otoczona jest szczególnym kultem wśród wyznawców Kościoła rzymskokatolickiego. Opublikowane, przekształcone wizerunki Matki Bożej mają charakter ironiczny. Prezentowanie w przestrzeni publicznej tak przekształconych wizerunków Matki Bożej w zestawieniu z tabletkami antykoncepcyjnymi i treściami niemoralnymi, stanowi wyraz pogardy dla wszystkich tych, dla których Matka Boża zajmuje szczególne miejsce w życiu. Prezentowanie tak przemienionych grafik nie jest związane z wyrażeniem jakiejś głębszej idei czy dezaprobaty dla jakiegoś zjawiska. Omawiane zachowanie jest w sposób oczywisty obliczone na efekt w postaci wywołania kontrowersji i obrazy uczuć osób przywiązanych do wartości chrześcijańskich. W świetle obiektywnych norm kulturowo-obyczajowych i powszechnie przyjętych ocen niewątpliwie opisywane zachowanie wyczerpuje znamiona czynu zabronionego z art. 196 k.k.

Podkreślić przy tym należy, iż działanie „publicznie” zachodzi wówczas, gdy bądź ze względu na miejsce działania, bądź ze względu na okoliczności i sposób działania sprawcy jego zachowanie jest lub może być dostępne (dostrzegalne) dla nieokreślonej liczby osób, przy czym sprawca mając świadomość tej możliwości co najmniej na to się godzi (Art. 255 KK Gadecki 2017, wyd. 1). Sąd Najwyższy wskazuje, że „Internet, choć w istocie pozostaje przestrzenią wirtualną, to ma charakter miejsca publicznego, o ile dostęp do zamieszczonych treści nie jest zabezpieczony hasłem.” (Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 17 kwietnia 2018 r. IV KK 296/17).

Wskazać także należy, że Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 7 czerwca 1994r. stwierdził, że „uczucia religijne ze względu na ich charakter podlegają szczególnej ochronie prawa. Bezpośrednio powiązane są bowiem z wolnością sumienia i wyznania, stanowiącą wartość konstytucyjną. Potwierdzają to także akty międzynarodowe, np. Deklaracja o eliminacji wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji z powodu religii lub przekonań uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 21.11.1981 r. Dlatego też działania naruszające uczucia religijne mogą być przedmiotem zakazu ustawowego także wówczas, gdyby były podejmowane za pomocą środków służących realizacji wolności słowa” (K 17/93, OTK 1994, Nr 1, poz. 11). 

Ponadto, jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy „forma artystyczna lub cel naukowy działania mającego charakter znieważający nie powodują same przez się wyłączenia odpowiedzialności karnej za obrazę uczuć religijnych bądź znieważenie publiczne przedmiotu czci religijnej (post. SN z 5.3.2015 r., III KK 274/14, OSNKW 2015, Nr 9, poz. 72). W związku z tym w niniejszej sprawie nie należy przedkładać ewentualnej wolności ekspresji artystycznej nad wolność sumienia i wyznania, z którą uczucia religijne są bezpośrednio związane.

Dodatkowo należy wskazać, że przestępstwa obrazy uczuć religijnych dopuścić się można nie tylko w zamiarze bezpośrednim, ale także ewentualnym (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2012 r., I KZP 12/12, OSNKW 2012, nr 11, poz. 112, str. 19; S. Czepita, Ł. Pohl, Struktura podmiotowa przestępstwa obrazy uczuć religijnych i jego formalny charakter, Prok. i Pr. 2012, nr 12, s. 72-82). Oznacza to więc, że sprawca bądź sprawcy musieli się co najmniej godzić z tym, że swoim zachowaniem mogą obrazić uczucia religijne innych osób.

Działanie Tygodnika NIE jest celowe i w pełni świadome. Jak wskazano wcześniej Tygodnik NIE od wielu lat godzi w uczucia religijne osób wierzących, wykorzystuje wizerunki będące przedmiotem kultu w Kościele Katolickim wyszydzając je i wyśmiewając. Szyderstwa z Kościoła Katolickiego stały się niejako częścią linii programowej wskazanego wydawnictwa. Autorzy publikujący w tym tygodniku oraz jego wydawca działają świadomie i celowo po to, aby swymi treściami obrazić osoby wierzące.