Kolejny raz, tego wyjątkowego finałowego dnia, którego tradycją jest Światełko do Nieba, ściągnęliśmy nad nasze głowy Dobre Anioły. Pokazaliśmy im, że skrzydła mają też ludzie, tu na ziemi, a ich rozpiętość sięga po piękne chwile, pełne miłości, przyjaźni i solidarności.

Otwieramy się na świat, zataczamy koła, nie na niebie, ale wokół siebie, otaczając się wzajemną troską.

Światełko do Nieba to symbol solidarności, który kryje się pod postacią barwnych świateł, falujących w rytm muzyki, w stronę wyciągniętych rąk. Są sztuczne ognie, są i zapalniczki, nie brakuje pokazów świetlnych, a nawet bujających się na wietrze festiwalowych słoneczników, które posłały pozdrowienia prosto z Melbourne w Australii. Byliśmy z nimi wszystkimi, niezależnie od tego, gdzie przebieraliśmy dzisiaj skrzydłami. Nasze myśli, zrozumienie, wrażliwość, przenoszą nas tam, gdzie powinniśmy być, tak gdzie świat potrzebuję nas – ludzi silnych i zjednoczonych.

„Rok temu zatrzymaliśmy się - to był najtrudniejszy moment w historii WOŚP. Trzy tygodnie temu spotkałem się z Magdą, żoną Pawła Adamowicza, postanowiliśmy, że w tym roku chcemy celebrować zwycięstwo, a nie tragedię. Chcemy mówić o solidarności - o tym, jak bardzo my, Polacy, jesteśmy razem, i jak bardzo solidarności potrzebujemy.”

Dobrych ludzi nie da zarazić się gniewem, jesteśmy odporni na złość, którą wiemy, że możemy pokonać tylko jednością.

Dziękujemy Wam, że dzisiaj postanowiliście kolejny raz pokazać moc swoich skrzydeł, dziękujemy, że rozświetlacie Dobrym Aniołom podróż z nieba na ziemię. Każdego roku, w dni Finału, o godz. 20:00… światłem jesteście Wy.

Wyślijmy światełko do nieba.