Witam,

Laura nasze szczęście ma 14 lat ,w 6 miesiącu ciąży dowiedzieliśmy się że będzie chora.Po porodzie lekarze potwierdzili badaniami jej chorobę i zabrzmiało to jak wyrok

GOMEZ-LOPEZ-HERNANDES SYNDROM

Wtedy nasz życie zmieniło się z dnia na dzień ciągłe badania i nieprzespane noce i dnie w szpitalach.

6 Lat póżniej uaktywniła sie padaczka ,z czasem ataków było coraz więcej ,czasami do 10 na dobę i znów zaczęły się pobyty w szpitalu i dobieranie leków aż w końcu jeden lek zadziałał i sprowadzamy go z Niemiec ,lecz to nie koniec problemów Laura codziennie potrzebuje pomocy przy prostych codziennych czynnościach (ubieranie,mycie zębów ,itp) i rehabilitacji która jest niezbędna do dalszego rozwoju .

Ze względu na brak czucia dziecko nie reaguje na bodżce dlatego do dziś jest pampersowana i nie odczuwa bólu po upadkach.

Ze wgledu na swoją chorobę zawsze była odrzucana i wyśmiewana przez rówieśników.

dla nas zawsze będzie idealnym dzieckiem które będziemy KOCHAĆ bez warunkowo ,ale zrobimy wszystko żeby spełnić jej MARZENIE o byciu w połowie takim dzieckiem jak jej rówieśnicy