Cześć, tu Beata. Przyjaciele mówią Becia

Nigdy nie byłam osobą, która łatwo prosi o pomoc. Zawsze byłam pełna życia, uśmiechnięta i gotowa wspierać innych. Jeśli ktoś miał gorszy dzień, znajdowałam dla niego czas i espierałam jak mogłam. Jeśli ktoś czuł się zagubiony, pomagałam znaleźć drogę. Wierzę w ludzi i w to, że świat jest pełen dobra.

Dziś jednak to ja stoję w miejscu, które wymaga ode mnie największej odwagi – odwagi, by przyznać, że nie dam rady sama.

Jako samotna mama 19-letniej córki, znalazłam się w sytuacji, w której po raz pierwszy w życiu muszę powiedzieć głośno: potrzebuję Twojego wsparcia.

💙

Zmagam się z rakiem piersi i przerzutami do węzłów chłonnych.

Podtyp biologiczny: LUMINALNY B HER 2 ujemny.

Rozpoczęłam chemioterapię. Przede mną operacja, radioterapia, a później długi okres rehabilitacji. To oznacza, że przez najbliższy rok będę na zwolnieniu lekarskim. Moje dochody drastycznie się zmniejszyły, a koszty leczenia, dojazdów i codziennego życia rosną z każdym dniem.

Nie tylko walczę z chorobą, ale też z niepewnością o to, czy dam radę opłacić wszystko, co jest mi teraz niezbędne. To trudne. Nie jestem osobą, która łatwo się poddaje, ale wiem, że ta walka nie jest na jedną osobę.

💙 Jak wygląda teraz mój dzień?

Poranki nie są już takie jak dawniej. Nie jest to zwykłe zmęczenie – to głęboki brak sił, jakby każda komórka mojego ciała walczyła o przetrwanie.  Chemioterapia osłabia mnie, odbiera energię, ale nie odbiera mi wiary i nadziei. Po każdym zabiegu potrzebuję kilku dni, by dojść do siebie i poczuć że moje ciało wspólpracuje zemną.

Patrzę na moją córkę i moją mamę wiem, że walczę dla Siebie i też dla nich. Chce żyć – spelniać marzenia i pomagać ludziomb, których kocham. Ale dziś wiem też, że nie muszę być dzielna sama.

💙 Dlaczego założyłam tę zbiórkę?

Odkąd usłyszałam diagnozę, moje życie stanęło na głowie. Nie da się przygotować na takie wiadomości. Na początku chciałam sobie poradzić sama, jak zawsze. Ale potem zaczęły przychodzić wiadomości:

 „Beata, jeśli będziesz czegoś potrzebować, daj znać.”

„Możemy ci jakoś pomóc?”

„Załóż zbiórkę, ludzie chcą ci pomóc.”

Zbierałam się do tego długo. Bo proszenie o pomoc jest trudne. Bo przyznanie, że czegoś potrzebujemy, bywa niewygodne. Ale prawda jest taka, że wszyscy jesteśmy sobie nawzajem potrzebni.

Dziś proszę – jeśli możesz mnie wesprzeć, jeśli możesz udostępnić tę zbiórkę, jeśli możesz choćby przez chwilę pomyśleć o mnie i przesłać mi dobrą energię – z całego serca jestem wdzięczna.

💙 Na co przeznaczę środki?

• Leczenie i leki, witaminy, suplementy, leki wspomagające funkcjonowania organizmu, przy skutkach ubocznych przyjmowania chemii – wiele z nich nie jest refundowanych, a są niezbędne, by chemioterapia miała szansę zadziałać.
• Rehabilitację – by po operacji odzyskać siły i sprawność.
• Dojazdy do szpitala – leczenie wymaga wielu wizyt, a każda podróż generuje koszty.
• Codzienne wydatki, odpowiednia dieta– przez rok nie będę mogła pracować, a moja sytuacja finansowa stanie się bardzo trudna.

Nie wiem, co przyniesie jutro. Ale wiem jedno – nie jesteśmy na tym świecie po to, by radzić sobie w samotności.

🙏 Jeśli możesz – pomóż. Jeśli nie możesz – udostępnij.

To tylko kilka sekund, a może zmienić moje życie.

Dziękuję Ci, że jesteś tu i czytasz te słowa. Dziękuję, że się zatrzymałeś, że pomyślałeś o mnie choć przez chwilę. 

Dziękuję, że nie pozwalasz mi być sama w tej walce.

Jeśli masz pytania i chcesz to napisz do mnie [email protected]

💙 Z wdzięcznością,

Beata