Ciocia Bronia była w moim życiu od zawsze. Jako dziecko podziwiałam jej siłę i odwagę, a teraz, kiedy sama jestem mamą, moje córki nie mogą się doczekać wyjazdu do niej. Ciocia ma 80 lat i całe swoje życie poświęciła innym – rodzinie, sąsiadom i zwierzętom. Samodzielna, zaradna, od lat mieszkała w swojej ukochanej wsi Duląbka, w domu, który budowała wspólnie z rodziną i który stał się przystanią dla jej dzieci i wnuków. To miejsce, które tętniło ciepłem i miłością.

Niestety, w nocy 20 stycznia wydarzyła się tragedia. Ciocię obudziło światło w przedpokoju – to, co z początku wyglądało jak dziwny sen, okazało się pożarem. Udało jej się uciec z płonącego domu, doznając jedynie poparzeń twarzy. Przyczyny pożaru nie są jeszcze znane (prawdopodobnie zwarcie elektryczne). Pożar gasiło 9 zastępów straży pożarnej. Straty są ogromne.

Ciocia jest bezpieczna pod opieką swoich dzieci, 80 km od Duląbki, jednak jej największym marzeniem jest powrót do domu. Nie wyobraża sobie życia gdzie indziej, dlatego cała rodzina zrobi wszystko, by pomóc jej odbudować to, co strawił ogień. Dom był ubezpieczony. Rodzina czeka na decyzję, ale odszkodowanie nie pokryje wszystkich strat, bo potrzeby są o wiele większe.

Z całego dobytku pozostała jej jedynie piżama, którą miała na sobie w chwili ucieczki.

Pamiątki, zdjęcia, rzeczy ważne dla niej – wszystko przepadło. Choć tego, co bezcenne, nie da się odzyskać, naszym celem jest przywrócenie Cioci dachu nad głową, ciepła i bezpieczeństwa w miejscu, które kocha całym sercem.

Dlatego zwracamy się z ogromną prośbą o wsparcie – każda, nawet najmniejsza wpłata, pomoże nam spełnić jej marzenie o powrocie do Duląbki. Niestety sami nie jesteśmy w stanie pokryć wszystkich kosztów.

Będziemy wdzięczni za każdą złotówkę, każde udostępnienie i każde dobre słowo.

Pomóżmy Cioci wrócić do miejsca, które nazywa swoim domem.

Z góry dziękujemy,

Agnieszka