Na nartach jeżdżę od prawie 40 lat. W tym roku po raz pierwszy w życiu nabyłam poważną kontuzię. Wymagam pilnej rekonstrukcji kolana, by móc dalej jeździć. To mój ukochany sport. Muszę cały czas być w ruchu. 

Na co dzień prowadzę niewielką firmę - niestety jej obroty bardzo spadły podczas pandemii i ten stan wciąż trwa... Jestem dumna, że udało mi się nikogo nie zwolnić, ale poświęciłam na to wszystkie środki finansowe. Nie jestem w tej chwili przygotowana finansowo na koszt operacji czy nawet rehabilitacji.

„Miarą człowieczeństwa jest wielkość troski o drugiego człowieka”

W ubiegłym roku gdy wybuchła wojna na Ukrainie, swój wolny czas poświęciłam na organizację transportów ciężko rannych i chorych na leczenie do Francji, Holandii, Anglii i Kanady. Pomogłam w ewakuacji wielu rodzin. Często organizowałam konwoje z karetkami.

Kto by pomyślał, że kilka miesięcy później to ja będę potrzebowała pomocy? Niereformowalna optymistka, wierzę, że szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, jeśli się ją dzieli 🫶