Cześć,

Mam na imię Monika. Odkąd pamiętam ogromną rolę w moim życiu pełniła chęć pomocy naszym braciom mniejszym. Od lat angażuję się w pomoc bezdomniakom poprzez szukanie im domów, odławianie kotów wolnożyjących na kastrację oraz ich dokarmianie. Jestem również założycielką grupy, w której pomagamy zaginionym zwierzakom wrócić do domu.

Rzadko proszę o pomoc. Zazwyczaj staram się radzić sobie sama. Dziś jednak stoję nad przepaścią, której nie uda mi się przeskoczyć bez Waszego wsparcia.

Amala ma około 7 lat. Dotychczasowe życie spędziła jako wolnożyjący kot bytujący na ogródkach działkowych.

W ubiegły weekend zaniepokoiło mnie zachowanie Amali. Nie chciała jeść, chowała się do budki, a jej brzuch był nienaturalnie duży.

Amala trafiła do gabinetu weterynaryjnego, gdzie wykonano usg oraz badania krwi.

Diagnoza zwaliła mnie z nóg. Musiałam podjąć decyzję, czy poddać kotkę eutanazji, czy leczyć. Tylko jak uśpić kota, jeśli wiem, że jest lekarstwo na tę paskudną chorobę?

Jak pożegnać tę niewinną istotę, skoro osobiście znam kilka kotów, które wygrały walkę z tą chorobą?

Czy Amala ma umrzeć tylko dlatego, że nie posiada opiekuna?

Umrzeć, bo jest bezdomna?

Niestety, nie mam tak dużych środków finansowych, aby pokryć koszty jej leczenia.

Bez leku - Amala umrze.

Ogromnie proszę ludzi o dobrych sercach o wsparcie w walce o życie Amalki - bezdomnej, srebrnej koteczki.