Ola od urodzenia choruje na mózgowe porażenie dziecięce.Urodziła się w ciężkiej zamartwicy (1 pkt.w skali Apgar), wodogłowiem dwukomorowym ,wylewie IV stopnia.przeszła też sepsę.Lekarze przygotowywali nas na wszystko ,ale jej siła walki była duża . W wyniku tych powikłań jest upośledzona w stopniu głębokim ma padaczkę lekooporną,słabo widzi i słyszy,porusza się na wózku inwalidzkim .Porozumiewa się głównie niewerbalnie, nie umie pisać ani czytać. Wymaga stałej opieki osób drugich. Każdy dzień to pasmo bólu i cierpienia ale mimo to jest pogodnym dzieckiem. Swym uśmiechem potrafi obdarować każdego. Od małego jest rehabilitowana, pionizowana, ale mimo to ma postępującą skoliozę, co za tym idzie może mieć problemy z oddychaniem oraz częściej przechodzić infekcje (zapalenia płuc może nie przeżyć).Problemem też są biodra oraz przykurcze kończyn. Oleńka z trudem przesypia noc, trzeba wstawać do niej po kilka razy. Nie potrafi powiedzieć co ją boli. Musi być pod stałą opieką specjalistów oraz mieć zapewnioną codzienną rehabilitację , masaże.Wymaga też specjalistycznego sprzętu oraz dostosowań w domu gdyż mój kręgosłup jest w fatalnym stanie .Ola ma już 18 lat i waży ok 40 kg. Codziennie dojeżdża do społecznej szkoły „Otwartych Serc” w Sulejówku. Czuje się tam bardzo dobrze i dzięki temu nie jest zamknięta w czterech ścianach. Ma kontakt z rówieśnikami. W listopadzie zeszłego roku Oleńce zmarł tata ,miał zaledwie 48 lat. Choroba nowotworowa go pokonała .Życie doświadczyło nas bardzo mocno .Każdego dnia walczę z bezsilnością ,która dla matki jest jednym z najtrudniejszych uczuć do zniesienia patrząc na cierpienie własnego dziecka....