Mam na imię Aneta i jeszcze niedawno byłam osobą, która wychodziła z domu, pracowała, spotykała się z ludźmi. Dziś boję się tłumów, wyjście do sklepu bywa wyzwaniem, a o pójściu na wybory nawet nie było mowy.

Wszystko zaczęło się od dramatycznego wydarzenia w pracy – podczas ataku astmy zostałam zupełnie sama. Nikt nie pomógł, nikt nie zadzwonił po pogotowie. Zrobiłam to sama, dusząc się. Od tego momentu moje życie zaczęło się zmieniać.

Zaczęły się ataki lękowe, wycofanie, depresja. W styczniu rozpoczęłam leczenie. Znalezienie odpowiedniej terapeutki i dobranie leków zajęło czas, ale dziś jestem w procesie zdrowienia. Niestety – to bardzo trudny i kosztowny proces.

Terapia kosztuje około 300 zł miesięcznie (raz w miesiącu). Leki – na depresję i astmę – to nawet 200 zł lub więcej, jeśli muszę zrobić zapas. Czynsz za mieszkanie to 950–1050 zł miesięcznie. Po odmowie świadczenia rehabilitacyjnego przez ZUS (uznali, że jestem zdolna do pracy), zostałam bez środków do życia.

Na papierze – „zdolna do pracy”. W rzeczywistości – przerażona i zagubiona osoba, która dopiero zaczyna odbudowywać siebie i nie jest w stanie podjąć pracy, która naraziłaby ją na kolejne załamanie.

📸 Fotografia to moja pasja i azyl.

Dawała mi spokój, sens i poczucie kontaktu ze światem. Dziś nie mam siły, odwagi ani możliwości, by wrócić z aparatem w teren. To boli, bo wiem, że tam – wśród natury – wciąż czeka cząstka mnie, którą próbuję odzyskać.

Zobacz moje zdjęcia tutaj: https://saramedaphotography.wixsite.com/photoatelier

Nie proszę o litość ani łatwe pieniądze.

Proszę o pomoc, która pozwoli mi przetrwać ten trudny czas, kontynuować leczenie i odzyskać siebie.

Każda złotówka, każde udostępnienie, każde dobre słowo – naprawdę mają znaczenie.

Dziękuję, że jesteś. Dziękuję, że to przeczytałaś/eś.

Na życzenie mogę udostępnić decyzję ZUS oraz dokumentację leczenia.