CEL

Zebranie funduszy na opracowanie, wydanie, dystrybucję i promocję tomiku poezji.

O MNIE I SKĄD TA CAŁA HISTORIA

Swoją przygodę z pisaniem wierszy zacząłem w pod koniec 2020 roku. Natchnienie przyszło całkiem niespodziewanie, tym bardziej że nigdy wcześniej nie pisałem wierszy. Powodem napisania pierwszego wiersza stała się sytuacja dnia codziennego, w której brałem udział. Po tym wierszu był następny i następny. Wiersze są reakcją na otaczający świat i sytuacje, które mnie/nas otaczają. Ten rodzaj poezji jest pewną refleksją ale też z drugiej strony humorystycznym opisaniem codziennych zdarzeń. Można by powiedzieć, że z takimi sytuacjami spotyka się niemal każdy z nas. Czasami śmieszą nas lub irytują. Właśnie te reakcje są impulsem do pisania. Jednym słowem takie codzienne inspiracje.

JAKI JEST PLAN DZIAŁANIA

Chciałbym cieszyć się tym darem i płynąć na tej poetyckiej fali. Zgromadzony materiał planuję wydać w postaci małego tomiku poetyckiego pt. "Codzienne inspiracje".

NA CO PRZEZNACZĘ ZEBRANE PIENIĄDZE

Zebrana kwota pozwoli mi na pisanie kolejnych wierszy i ich opublikowanie. Fundusze zostaną głównie wydane na opracowanie i sformatowanie materiału do druku, projekt okładki, promocja w Internecie oraz w wybranych księgarniach stacjonarnych. Mówiąc krótko na opłacenie druku, dystrybucji i promocję.

Zachęcam do zapoznania się z kilkoma moimi wierszami oraz wspierania projektu.

----------------

PIĄTEK

W piątki z pracy powroty

traktujemy jako nasze cnoty.

Silni i energiczni w poniedziałek zaczynamy

i do środy niecierpliwienie czekamy.

Pot z czoła ocieramy

i koła nieświadomie zataczamy.

Czwartek mija pośpiesznie,

by w piątek wejść grzecznie.

A w piątek już zmęczeni wbiegamy,

i po podłodze się czołgamy.

Taki to tydzień cały

ciężkiej pracy bez uznania i chwały.

CUKIEREK

Cukierkowa myśl mnie prześladuje,

aż wszystko się we mnie kotłuje.

Wezmę jednego

,a on niepostrzeżenie zawoła drugiego.

Chyba nie wytrzymam

i jakoś to przekimam.

Cukierek wciąż mnie kusi

, a mnie już w żołądku dusi.

On patrzy na mnie i prosi

i słodkości energię na mnie przenosi.

Te słodkie spojrzenie

i już jestem na cukierkowej arenie.

Ostatecznie dietę odstawiłem

i cukierkami się obłowiłem.

Po co odmawiać sobie przyjemności

Jak cukierek wprosił się w gości.

KOŁO-WROTEK

Rano w koło się wplątuję

Ale dlaczego z drugiej strony wrotek Mnie wypluje?

Koło spokojnie z gracją się prezentuje

, a wrotek wciąż mi tu świruje.

Koło z prawa i z lewa,

a wrotek wciąż ruch wirowy olewa.

Koło starsze jest i ciągnie wrotka brata,

krzyczy, Pamiętaj! Nie będziesz spokojny, to będzie klapa.

Morał tej historii jest taki:

Po co iść w koło jak można na bakier.

----------------

PODZIĘKOWANIA

Z góry dziękuję Wszystkim za oferowane wsparcie.