Urodziła się 01-04-2009 roku.

Pogodna i ciekawa świata od samego początku.

Mały ,,Anielski Diabełek,, chadzający własnymi drogami.

Moja Córeczka.

Dziecko pięknie rośnie.

Pierwszy śmiech, gaworzenie, pierwsze ząbki, kroki, słowa mama i tata. Radość wypełnia serce.

Sielanka się kończy, bo nagle zaczynasz dostrzegać niepokojące zmiany w zachowaniu dziecka.

Co się dzieje?

Nie wita Ciebie uśmiechem, jak dawniej, nie płacze, patrzy w jeden punkt jakby z boku Ciebie, zamiast zabawek ściska łyżeczkę jak cenny skarb.

Idziesz na konsultację do lekarza, który odsyła Was na dalszą diagnostykę.

Psycholog, psychiatra, neurolog…

Diagnoza powala na kolana.

Twoje dziecko ma AUTYZM, zaburzenie, które myli wszystkie zmysły – smak, węch, słuch, obraz, dotyk, emocje.

W wieku 2 lat zdiagnozowano autyzm, koślawość stóp i kolan, problemy z koncentracja, nadwrażliwość słuchowa i dotykowa, zaburzenia integracji sensorycznej, problemy z motoryką, nadpobudliwość.

Córeczka nie toleruje laktozy, więc jej dieta jest uboższa o przetwory mleczne takie jak mleko, twarogi, jogurty itp.

W dniu 19 listopada 2014 roku moja córka Anna uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności , symbol przyczyny niepełnosprawności 12- C 03-L. Uzyskała wskazania dotyczące konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie , korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki , konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji , konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Krok po kroku odnosimy małe zwycięstwa w wyrwaniu córki z objęć autyzmu.

Mamy z nią coraz większy kontakt.

Niestety mówi niewyraźnie i większości słów znaczenia nie rozumie. Jednak jest kontakt na poziomie że boli brzuszek, jest głodna, chce spać i że kocha kotka, mamę, tatę i brata.

Otwiera też się na zabawę z innymi dziećmi, ale ze względu na swój stan zdrowia większość dzieci i ich rodziców odsuwa się od niej.

\n