Hej nazywam się Itan.6 listopada ogromnie przeraziłem moją mamę– straciłem przytomność. Zostalem przywieziony do szpitala w Płocku. Po kontroli mojej krwi natychmiast przewieziono nas na oddział Onkologii w Warszawie. Dnia 7 listopada moi rodzice usłyszeli okropną wiadomość.

OSTRA BIAŁACZKA

LIMFOBLASTYCZNA!!!

Tego dnia zawalił nam się cały świat. Musieliśmy zmienić całe swoje życie, aby ratować synka... Wszystkie plany, marzenia przestały mieć dla nas znaczenie, zaczęła się walka o każdy dzień, każde kroki, każdy oddech naszego dziecka...

Ituś od urodzenia ciągle chorował, zdiagnozowano u niego astmę oskrzelową, która się nasilała i coraz częściej łapał kolejne infekcje. Myśleliśmy, że to minie – do dnia w którym zemdlał.

W szpitalu zrobili szereg badań, gdzie stamtąd natychmiast przewieźli nas karetką do Kliniki Dziecięcej w Warszawie na oddział Onkologii.

U naszego synka zdiagnozowali ostrą białaczkę limfoblastyczną.Dziś Itanek ma zaledwie 2 latka i 8 miesięcy, a już musi walczyć o swoje życie z tak okrutną chorobą. Ogarnęło nas ogromne nieszczęście, bo gdy choruje jedna osoba w rodzinie ,to z nią choruje cała reszta... Trudno mi matce o tym mówić, a jeszcze trudniej myśleć co się może wydarzyć z moim kochanym dzieckiem. Zaczęła się walka z nierównym przeciwnikiem jakim jest rak.

Ostra białaczka-inaczej rak szpiku jest bardzo przebiegła i agresywna, atakuje szybko.Itan ma zajęte 87% szpiku. Jesteśmy w szpitalu od listopada, gdzie od razu lekarze wdrożyli leczenie chemioterapią i sterydoterapią.Ituś miał już liczne wlewy chemii, które obniżają mu całkowicie odporność, oraz zabierają siły do zabawy i radości z życia. Bardzo tęskni za siostrą, która została w domu, pod opieką dziadków.

Przed nami jeszcze kolejne cykle chemioterapii, wyczerpujące badania, rehabilitację, wizyty u specjalistów, dojazdy do szpitala i wiele innych rzeczy, które pomogą mu wrócić do zdrowia.

W obecnej sytuacji, która nas spotkała musiałam pójść na zwolnienie lekarskie, aby zaopiekować się synkiem. Prowadzenie dwóch domów na raz i koszty związane z chorobą Itusia mnie przerastają. Dlatego zwracam się o pomoc do ludzi dobrych serc.

NIE BĄDŹ OBOJĘTNY ! DOBRO WRACA!