W tym roku, wraz z grupą znajomych w sierpniu udałem się do Kenii. To nie były wakacje w hotelu, nie był to czas odpoczynku na plaży. Był to czas niesienia pomocy, tym których spotykaliśmy na swojej drodze. Odwiedzaliśmy Rodziny w ich domach, widzieliśmy w jakich warunkach żyją.

dwiedzając dzieci w szkole mogliśmy zaobserwować, jak wyglądają te szkoły. Podczas kilku tygodni spędzonych w Laare, w malej wiosce w środkowej części Keni udało się postawić trzy domy dla tamtejszej ludności. Z zebranych funduszy w Polsce zakupiliśmy deski, blachę, oraz wyposażenie domu, czyli dwa łóżka wraz z materacami. Koszt postawienia jednego domu to około 4 tyś złotych.

Doskonale pamiętamy z historii Polski czasy, kiedy to inne, bogatsze kraje „Zachodu” wspomagały biedne dzieci w Polsce i przekazywały do nas masowo: masło, ser, czekoladę, słodycze, makaron, ryż, ubrania, koce (sic!), zabawki, przybory szkolne i wiele, wiele innych potrzebnych i często niedostępnych wówczas w naszym kraju rzeczy. Nikt z tych darczyńców nie mówił wtedy, że należy „dawać wędkę, a nie rybę” tylko reagował na nasze najpilniejsze potrzeby. 

Tak jak kiedyś, ktoś pomagał nam w Polsce, tak my obecnie pomagamy potrzebującym dzieciom w Kenii, mając jednocześnie świadomość, że istnieją na świecie ludzie być może bardziej potrzebujący. Nie szukamy innych, tylko pomagamy tym których spotkaliśmy i dostrzegliśmy ich potrzeby. Jeśli zatem, ktoś czuje taką potrzebę, żeby przyłączyć się do wspólnego działania  to bardzo gorąco zachęcam.