Nazwaliśmy ją Nadzieja. 
Bo teraz właśnie nadziei nam potrzeba...

Znaleziona w starej stodole. Pewnie miała już nie żyć, ale gdy Beata poszła karmić koty resztkami sił wyszła z kryjówki. Położyła się. Beata myślała, że nie żyje. Że to ciało, ale oddychała. I tak przyszła Nadzieja... Nadzieja dla niej i nadzieja w nas, że ocalimy to wątłe, małe, cierpiące ciałko. 

Jest pod opieką lekarzy weterynarii, z dnia na dzień jest odrobinę lepiej, ale jest ciężko, a rokowania są ostrożne. Ile czasu tak cierpiała? Ile osób widziało jej tragedię i nie miało dla niej nadziei?

Pomóżcie nam pomóc w tej nierównej na starci walce. Kotka trafiła pod naszą opiekę kilka dni temu, ale ponieważ rokowania naprawdę były bardzo ostrożne, a pierwsze dni wręcz krytyczne, postanowilismy poczekać na rozwój sytuacji i ogłosić ją światu, jak pojawi się w nas większą nadzieja na to, że będzie walczyć... Walczy, a my włączymy razem z nią ❤️