Przed chwilą został zbombardowany szpital, któremu od dawna pomagaliśmy. Niedaleko rosyjskiej granicy, jakieś 30 kilometrów od Charkowa, w miejscowości Zolocziw. Pamiętacie to miejsce? Bywaliśmy tam bardzo często, kiedy w okolicy trwały jeszcze ciężkie walki, a Ukraina powoli odzyskiwała Izium czy Balaklije.

Ze szpitala w Zolocziwie, na początku wojny uciekli wszyscy lekarze, większość personelu medycznego i technicznego. Pierwsi do ucieczki byli mężczyźni. Rannych były setki, dziesiątki operacji każdego dnia. Bez prądu, światła, wody, jedzenia, paliwa, bez dachu nad głową, żyjąc wiele miesięcy w piwnicach szpitala i pod ostrzałem, na polu boju, w niewielkim frontowym szpitalu zostały tylko dwie lekarki - Ilona i Oksana.

Poczytajcie:

https://wiadomosci.onet.pl/swiat/codziennosc-szpitala-w-ukrainie-poszczescilo-mu-sie-bo-kula-przeszla-na-wylot/4940553

Kontakt mamy do dziś, wspieramy się na wzajem jak trzeba. Zaprzyjaźniliśmy się. Jak tylko dotarła do mnie informacja o uderzeniu rakiety Iskander w ich szpital, to na chwilę zamarłem. Wiedziałem, że Oksana i Ilona tam są. Kilka dni temu rozmawialiśmy.

Na szczęście wszyscy żyją. Rzeczywiście były w szpitalu, kiedy doszło do ataku. Są całe, ale psychicznie mocno rozbite. Cudem uniknęły śmierci. Budynek jest w dużej mierze zniszczony. Chcemy pomóc. Dlatego pieniądze zebrane na cele statutowe naszej Fundacji w tej zrzutce pokryją między innymi ich aktualne potrzeby. Dziękujemy!