Rysiek to mój mąż, tata trójki dzieci. Jest również dziadkiem czworki wnucząt. Pracował jako kierowca ciężarówki, co bardzo lubił. Do domu zjeżdżał tylko na weekendy. Pewnego dnia, a było to 2 października 2020r. Dostałam telefon z policji, że mój mąż miał wypadek i muszę przyjechać na miejsce zdarzenia po rzeczy męża. Było to ponad 200km od miejsca zamieszkania, obawiałam się najgorszego. Po dotarciu na miejsce okazało się, że nie miał wypadku. Przypadkowa osoba przechodząca rano zobaczyła na parkingu mężczyznę leżącego obok ciężarówki i to był właśnie mój mąż. Okazało się że dostał ciężkiego udaru lewej półkuli mózgu, znaczny niedowład prawostronny i afazję, tzn nie mówi, a kontakt z nim jest bardzo ograniczony. Nie mogę do tej pory uwierzyć, że człowieka sprawnego, pomocnego, który nie chorował i pracował całe życie spotkalo coś takiego. Nie poddajemy się walczymy, aby mąż uzyskał sprawność i samodzielność na ile to możliwe, niestety koszty związane z rehabilitacją i lekami które są niezbędne do leczenia męża mnie przerosły. Nigdy nie prosiłam o pomoc lecz w tej sytuacji muszę i proszę bardzo proszę o pomoc w leczeniu mojego męża. Jolanta żona Ryszarda.