Prośba o Pomoc i wsparcie              

Łukasz Pawlak mam 29 lat, jestem ojcem 5 letniego Natanka. Mieszkam w Grabinach-Zameczku ul. Gdańska 14, gmina Suchy Dąb, woj. pomorskie.

Od trzech lat zmagam się z chorobą czerniaka złośliwego skóry. Od niedużego pieprzyka na skórze zrobiła się ropiejąca rana, która wymagała zabiegu. Po zbadaniu wycinka znamienia stwierdzono u mnie Nowotwór czerniaka złośliwego skóry.  Wiadomość ta zupełnie odmieniła moje życie. Niespodziewałem się, że w tak młodym wieku, kiedy przede mną wychowanie synka i plany na przyszłość zmieni Wiadomość o mojej ciężkiej chorobie, która mnie nie opuszcza, a wręcz postępuje. 

Jestem pod stałą opieką onkologów. Za każdym razem kiedy poddaję się badaniom kontrolnym, odczuwam lęk przed diagnozą. Do tego czasu miałem przerzuty do węzłów chłonnych które zostały mi usunięte, włącznie z ,,marginesami "  Następny przerzut choroby był do płuc,  ,zoperowany podczas operacji torakotomii. Po upływie trzech miesięcy nastąpiły przerzuty do głowy. Okazało się, że mam w głowie trzy guzy nieoperacyjne. Lekarze rozkładają ręce, według ich opinii powinienem poddać się radioterapii, a ona jedynie może przedłużyć mi nie wiem o ile moje życie.  Postanowiłem, nie poddawać się, bo mam dla kogo żyć. Mam wspaniałego synka, którego  pragnę wychować i rodzinę o wielkim sercu.

Zasiegnolem opinii i rad różnych specjalistów, pracowników instytucji zajmujących się podobnymi przypadkami. Wiem, że istnieją różne miejsca w Polsce i na świecie, które pomagają osobą z taką chorobą jak moja. Potrzeba na to środków finansowych. Niestety nie jestem w stanie sam sfinansować mojego leczenia. 

Od pewnego czasu mam kłopot z wykonywaniem pracy zawodowej, którą musze odkładać ze względu na chorobę.

Uprzejmie zwracam się z prośbą o pomoc do dobrych ludzi o wrażliwych sercach i nie obojętnych na ludzkie cierpienie o wsparcie i pomoc w pozyskaniu środków na leczenie. Każdy życzliwy gest i drobny datek będzie dla mnie otuchą i dużą szansą na przezwyciężenie choroby. 

           Życzliwym mi ludziom, za okazaną                         serdeczność,  bardzo Dziękuję 

                                          Łukasz Pawlak 

Nie ma nieuleczalnie chorych. Poznałem siłę nadziei i destrukcyjną moc rozpaczy. Zalecam trwanie przy nadziei, nigdy bowiem nie wiadomo, w której chwili i skąd może przyjść ocalenie.