Jesteśmy grupą rodzinną Wilczyc, czyli oddolnym ruchem na rzecz ochrony Puszczy Karpackiej. Działamy jako intersekcjonalny kolektyw. Podejmujemy decyzję poprzez konsensus. Wierzymy, że możemy funkcjonować tak jak chciałybyśmy, żeby funkcjonował świat: bez hierarchii, dominacji ludzi nad pozostałymi istotami, patriarchatu, queerfobii i faszyzmu. Z radykalną empatią i troską.

Nie zgadzamy się na dewastację cennych lasów jako magazynów drewna. Bieszczadzkie lasy to niezwykle złożony, wrażliwy ekosystem, który pełni wiele bardzo ważnych funkcji. Lasy te mają charakter glebo oraz wodochronny, dlatego od ich kondycji zależy ilość wody w kraju. To tu są największe opady w postaci deszczu i śniegu. Górskie potoki zasilają rzeki, a nadmiar wody magazynowany jest przez las. Lasy zwłaszcza te stare, o naturalnym charakterze pełnią kluczową rolę w ochronie klimatu. Jeśli dalej będą masowo wycinane, gleba miażdżona ciężkim sprzętem, a głębokimi koleinami dróg zrywkowych nadal spływać będzie morze błota do górskich potoków, to nie mamy żadnych szans w walce z suszą w kraju, powodziami, o katastrofie klimatycznej nie wspominając. Tymczasem Lasy Państwowe konsekwentnie wykonują plan zniszczenia lasów na obszarach, które mogłyby zostać włączone do parków narodowych lub na których projektowane są rezerwaty, tak aby umniejszyć ich przyrodniczą wartość, by nie było już podstaw by je objąć ochroną.

Wierzymy, że naszym moralnym obowiązkiem jest walka w obronie naszego wspólnego dobra. W obliczu planowanej wycinki w jednym z najcenniejszych obszarów lasów górskich na terenie Polski czujemy, że musimy działać tu i teraz.

Wykorzystujemy nasze obywatelskie prawa i działamy oczywiście pokojowo. Jednak bez kompromisów dążymy do realizacji naszych postulatów. By nam się to udało, potrzebne nam wsparcie finansowe na pokrycie kosztów logistycznych i pomoc prawną.