Witam, mam na imię Piotr. Organizuję zrzutkę, ponieważ nie daję już rady finansowo w dniu codziennym.

Razem z narzeczoną mieszkamy w małym mieszkaniu. Jakoś w miarę nam się powodziło. Ona miała stałą pracę, ja również. Finansów starczało by dobrze żyć i funkcjonować jak proste, nie wywyższające się, skromne narzeczeństwo. Dwoje prostych ludzi, kochających się najmocniej na świecie.

Gdy już się wydawało, że możemy rozważać poważniejsze plany na przyszłość, przyszedł rok 2020. Podczas pandemi moja narzeczona w marcu z dnia na dzień straciła pracę przez rozwiązanie umowy za porozumieniem stron, gdyż pracodawcy nie było stać na utrzymywanie całego personelu. Zostałem ze wszystkim sam.

Musiałem utrzymać dom, zapewnić nam pożywienie i na bieżąco opłacać rachunki. Od marca moje oszczędności kurczyły się w zastraszającym tempie. Wszystko co było odłożone na ślub i przyszłość malało, a suma bardzo szybko przybliżała się do zera. Zaczęliśmy sprzedawać powoli nasze rzeczy codziennego użytku, później wszystkie sprzęty. Zaczął się morderczy "wyścig" po to by w chlebaku nigdy nie brakło chleba, a lodówce coś było prócz światła. Nigdy, przenigdy nie prosiłbym o żadną pomoc, z tego względu, że zahartowany przez przeżycia z dzieciństwa, byłem nauczony sobie radzić nawet w najcięższych sytuacjach. Jednak sytuacja w której znajdujemy się obecnie tego wymaga. Jak do tej pory przez niejedzenie schudłem 14kg i wyglądam praktycznie jak zestaw na którym można się uczyć anatomii, bo widać mi wszystkie kości, narzeczona praktycznie to samo. Wygłodzeni prosimy Cię nie odwracaj głowy i pomóż nam finansowo. Sam nie dam rady. Chciałbym już zacząć normalnie żyć  i wrócić do normalności. Jeśli byłbyś w stanie, to przelej mi chociaż jedną malutką złotówkę. To dla mnie wiele znaczy. Jak by znalazły się trzy takie osoby, ja będę w stanie już kupić sobie chleb. Piszę to głodny, rozpaczony i ze łzami w oczach. Proszę Cię ten raz nie odwracaj się plecami na czyjeś nieszczęście. Czymże jest ta jedna złotówka? Głupi przykład - na komunikację miejską dasz więcej za bilet, który wyrzucisz zaraz do kosza. Proszę, tylko ten raz. Będę dozgonnie wdzięczny za wszelką pomoc. Piotr