Wiktor od zawsze miał swój świat.

Był wyśmienitym kucharzem, a wyroby cukiernicze wychodziły mu przepyszne.

Historia była jego konikiem.

Codziennie zagłębiał się w wydarzenia z przeszłości jak i teraźniejszości.

Wiedział chyba wszystko.

Uwielbiał malować i to właśnie był jego plan na przyszłość.

Uczęszczał do szkoły artystycznej w Nysie.

Był zafascynowany, w końcu było to, to co chciał robić.

Wszystko szło w dobrym kierunku.

Noc 28 lutego 2019 zmieniła wszystko.

Dostaliśmy telefon z internatu.

Wiktor stracił przytomność. Doszło do zatrzymanie akcji serca.

Pogotowie reanimowało go ponad godzinę. Był ośmiokrotnie defiblyrowany.

Przewieziono go do szpitala, niestety nie było widać szans na poprawę jego stanu.

Pozostało nam tylko czekać. Wiktor zapadł w śpiączkę.

Wciąż żył, ale nie było wiadomo co będzie dalej.

Wiktor zakwalifikował się do Kliniki Budzik w Warszawie.

Codzienna praca wspaniałych ludzi i determinacja mamy Wiktora sprawiły, że po 5 miesiącach został uznany za wybudzonego.

Jednak to nie koniec walki.

Skutki zbyt długiego niedotlenienia spowodowały zmiany w funkcjonowaniu i rozwoju.

Wiktora czeka wiele pracy i wysiłku do odzyskania pełnej sprawności.

Kto wie, może znów chwyci pędzel i namaluje świat.

Wiktor liczy na Wasze wsparcie bez którego ciężko będzie zrealizować te marzenia.