Z Europy do USA – ostatnia nadzieja w walce o życie

Moja walka z guzem mózgu trwa już prawie 10 lat. Rozpoczęła się w 2015 roku – jeszcze w liceum – i od tamtego czasu przeszłam więcej niż wielu ludzi przez całe życie.

Wiele szpitali, nieskończona liczba konsultacji, biopsji, operacji i terapii – każda decyzja to była walka o kolejne miesiące, kolejne oddechy, o przyszłość.

W 2017 roku przeszłam poważną operację – kraniektomię i częściową resekcję guza pnia mózgu. Spędziłam wtedy ponad 3 tygodnie na OIOM-ie, 2 z nich w śpiączce farmakologicznej. Lekarze kazali się ze mną żegnać. Ale wróciłam – nauczyłam się od nowa mówić, chodzić, żyć.

W 2023 roku guz wrócił. Leczenie chemią przestało działać, guz zaczął rosnąć. Szukając ratunku, trafiłam na immunoterapię w Niemczech – udało się zebrać środki dzięki Wam i z całego serca dziękuję za każdą pomoc.

Niestety – leczenie nie przyniosło efektu. Mój stan się pogorszył, guz przyspieszył. Musiałam poddać się drugiej radioterapii, by choć na chwilę zatrzymać progresję. Dziś lekarze w Europie mówią wprost: nie mają już mi nic do zaoferowania.

Ale ja wciąż chcę walczyć.

Pojawiła się ostatnia szansa – innowacyjne leczenie kliniczne w Stanach Zjednoczonych, na które zostałam zakwalifikowana, w ramach prawa „right-to-try” z użyciem antyneoplastonów oraz leków wspierających. Terapia, która nie jest ogólna dostępna , a ja mogę z niej skorzystać jako, że próbowałam już wszystkiego (3 operacje, 2 chemie, 2 radioterapie i immunoterapię). Leczenie, które może dać mi życie. Niesie ze sobą ryzyko, lecz ja nie mam już nic do stracenia.

To droga ostatniej szansy – ale bardzo kosztowna. 

To cena za szansę na życie.

Dlatego proszę Was z całego serca o pomoc.

Wiem, że nie jestem sama.

Potrzebuję Was – z całych sił!

🖤 Każda złotówka, każde udostępnienie ma znaczenie.

🖤 Niech ten apel niesie się jak najdalej, bym miała szanse zawalczyć.

Ślicznie dziękuję, że jesteście!