Szanowni Państwo,

W świetle przeprowadzonych obliczeń muszę uczciwie przyznać, że mój wynalazek — Spirala odśrodkowa do separacji cząsteczek gazu lub cieczy — nie będzie funkcjonować zgodnie z pierwotnymi założeniami w wariancie urządzenia o początkowo planowanych parametrach.

Wspólnie ze Sztuczną Inteligencją ChatGPT przeprowadziłem szczegółową analizę teoretyczną i obliczenia fizykochemiczne, które pozwoliły mi precyzyjnie określić parametry działania spirali. Na ich podstawie mogę stwierdzić, że skuteczność odsalania wody morskiej mogłaby zostać osiągnięta przy urządzeniu o średnicy 30 cm i długości aż 9 metrów. Dla separacji cząsteczek ciężkiej wody D₂O wymagana długość to około 16,5 metra.

Budowa tak dużych prototypów przekracza jednak moje obecne możliwości techniczne i finansowe. Dlatego zdecydowałem się kontynuować prace nad mniejszym prototypem — o średnicy 30 cm i długości 1,2 metra. Zostanie on przebadany pod kątem skuteczności separacji cząsteczek o rozmiarach rzędu mikrometrów. Celem jest określenie realnych zastosowań urządzenia w zakresie oczyszczania cieczy z zawiesin, mikroorganizmów i cząstek koloidalnych.

Z obliczeń wynika, że pojedyncze jony (cząsteczki nanometryczne) w czasie 1 sekundy, przy przeciążeniu 300 G, przemieszczają się w wodzie jedynie o około 0,2–0,5 mm. To zbyt mało, aby możliwa była ich skuteczna separacja w spirali o długości 1,2 metra. Natomiast cząsteczki o wielkości około 1 mikrometra przemieszczają się o kilkadziesiąt milimetrów w tym samym czasie, co już umożliwia ich realne oddzielenie.

Oznacza to, że przy obecnych wymiarach, Spirala ma zastosowanie głównie do separacji większych cząstek – takich jak zawiesiny, mikroorganizmy czy agregaty molekularne.

Wierzę, że nawet w tej skali urządzenie może znaleźć praktyczne zastosowanie i posłużyć jako podstawa do dalszych badań lub skalowania technologii.

Jeśli chodzi o zastosowanie Spirali do separacji CO₂ ze spalin przemysłowych, oszacowana długość urządzenia potrzebna do tego celu wynosi co najmniej 3,5 metra. Z tego względu nie planuję obecnie inwestować w ten kierunek, chyba że — jak to mówię z przymrużeniem oka — spadnie mi manna z nieba.

Choć chciałbym przedstawić bardziej optymistyczne wnioski, to jednak jestem przekonany, że dzięki wsparciu oraz współpracy z AI ChatGPT, uda mi się pozyskać środki finansowe na skuteczne rozwiązanie problemu emisji CO₂.

Zwiększony budżet umożliwiłby budowę pełnowymiarowych prototypów zdolnych do:

– mechanicznego odsalania wody morskiej,

– oczyszczania wody z ciężkiej wody D₂O,

– oraz separacji CO₂ ze spalin przemysłowych.

Z tego powodu z całego serca proszę wszystkich, którym nie jest obojętny los naszej planety, o wsparcie mojej zbiórki na dalsze badania i rozwój tej technologii.

Z wyrazami szacunku,

Radosław Pełka