Wokól historii XX wieku

cykl pn. Naziland III Rzeszy Niemieckiej

Każda wojna jest straszna. Każda wojna ma również różne oblicza. Najtragiczniejsza w

skutkach II WŚ miała na Wschodzie Europy i w Polsce wymiar ludobójstwa, eksterminacji

i grabieży na niewyobrażalną skalę.

W krajach Europy Zachodniej Niemcy zachowywali pozory stosowania

międzynarodowego prawa wojny, a w większości z nich powstały rządy kolaborujące z

okupantami i ochotnicze legiony Waffen-SS w sumie ok. 0,5 mln "bojowców". Tak było

m.inn. w Norwegii, Holandii, Belgii, na Ukrainie, Litwie i inn. Różnicę między okupacją

w Polsce i we Francji dobitnie scharakteryzował Jean-Paul Sartr, francuski laureat nagrody

Nobla z 1964 r /sic/ - Nigdy nie czuliśmy się bardziej wolni jak pod niemiecką

okupacją.

O tym czym była okupacja Polski poza niewielkim kręgiem historyków na Zachodzie

Europy i w USA nie wie nikt.

W dzisiejszych Niemczech 65% społeczeństwa kojarzy rok 1945 wyłącznie z

"wyzwoleniem ich kraju od nazistów" ! Niemcy dzięki konsekwentnej i rewizjonistycznej

polityce historycznej rządu całkowicie wyparli prawdę o ich barbarzyńskiej przeszłości.

Wg tej bałamutnej "naracji" to nie ich dziadowie i ojcowie czyli słynne już serialowe

"Unsere Mütter, unsere Väter" byli sprawcami okrutnych mordów, grabieży i

eksterminacji całych narodów, ale pochodzący pewnie z kosmosu "naziści"

, a w tym dziele pomagali im kolaboranci również z Polski.

To w tym serialu II Wojna Światowa zaczyna się dopiero w 1941 r. atakiem na Sowietów.

Zwykły Niemiec dowiaduje się zatem, że nie było napadu na Polskę w 1939 r., nikt z nich

nie słyszał o rozkazie ich kanclerza wydanego generałom 22 sierpnia 1939 w

Obersalzbergu: „Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem. Bądźcie bezlitośni.

Bądźcie brutalni. [...] Prawo jest po stronie silniejszego.[...] wojna musi być wojną

wyniszczenia".

O tych i o wielu jeszcze innych sprawach związanych z barbarzyństwem niemieckim nie

dowiedzą się również młodzi ludzie z wielu krajów.

Niestety nie dowiedzą się o tym także młodzi Polacy. Temat wojny i jej skutków dla

naszego Narodu nie jest nagłaśniany i dyskutowany, a traktowany marginalnie w edukacji

młodego pokolenia. Skandalem zaś są polsko-niemieckie wspólne podręczniki do historii,

z których uczeń polski dowie się więcej o martylologii narodu niemieckiego niż o gorzkim

losie swoich przodków.

Świadkowie historii – więźniowie obozów koncentracyjnych, byli niewolnicy w obozach

pracy czy katowani przez niemieckie Gestapo i wielu innych – z naturalnych powodów

odchodzą. I na to liczą Niemcy, że temat rozliczeń wraz z ostatnimi świadkami ich zbrodni

umrze, że zostanie zapomniany, a miliony polskich spadkobierców ofiar III Rzeszy nie

będą się upominać o odszkodowania i zadośćuczynienie.

Kto poniesie pamięć i prawdę o martylologii naszego narodu ?

To obowiązek nas – rodzin – synów, córek, wnuków i prawnuków. To rodziny są

spadkobiercami ich pamięci, to rodziny milionów ofiar muszą pielęgnować tę pamięć i to

nie w zaciszach domów, ale publicznie przypominać w Polsce, Europie i na świecie, że

nasz naród był pierwszą ofiarą barbarzyństwa niemieckiego, że to nasz naród został

bezprzykładnie obrabowany i okaleczony na dziesięciolecia i jak do tej pory krzywdy jakie

nam wyrządzono nie zostały wynagrodzone. Nie dość że neguje się nasze prawa do

reparacji wojennych to próbuje się od wielu już lat zrobić z naszych przodków

współsprawców tych zbrodni wespół z enigmatycznymi nazistami.

To jest nasza racja stanu – pamiętać i przypominać, a kłamstwa obnażać.

I dlatego grupa społeczników m.inn. zgromadzona w Społecznym Komitecie 14 Czerwca

1940 r. /to data pierwszego transportu Polaków do nowo tworzonego przez Niemców KL

Auschwitz/ organizuje szereg różnych działań mających przypominać prawdę o tych

okrutnych czasach.

Prosimy o wsparcie naszych projektów mających głównie za cel rozpowszechnianie

informacji o skali ludobójstwa na naszym Narodzie w międzynarowej przestrzeni

internetowej – będziemy publikować filmy i podcasty edukacyjne w wersji językowej

angielskiej i niemieckiej oraz oczywiście polskiej tak, aby dotrzeć do jak najszerszego

grona odbiorców.

Jak pokazuje praktyka naszego życia społecznego organa zobowiązane z urzędu do takich

działań niewiele robią, aby prawda nie była manipulowana ze szkodą dla naszego interesu

narodowego.

Całkowity koszt najbliższych zaplanowanych prac – film ok. 25 min., podcast o przebiegu

okupacji ok. 110 min /7 odcinków/ oraz podcast o machinacjach rządów niemieckich po

wojnie w sprawie unikania reparacji i odszkodowań ok. 60 min./4 odcinki/ wraz z

tłumaczeniami i obróbką techniczną to ok. 25 tys. zł. W przypadku zebrania większej

kwoty przeznaczymy je m.inn. na godną oprawę uroczystości rocznicowych 14 czerwca w

KL Auschwitz-Birkenau i inne podobne projekty.