Kilka dni temu, pod naszą opiekę trafiła kotka, która postawiła nas przed bardzo trudnym wyborem, a właściwie jego brakuje. Nie wiemy co zrobić, do tej pory kotka była kotem wolnożyjącym, nie odnajduje się w domu, jest sparaliżowana strachem. Normalnie takiego kota po kastracji wypuścilibyśmy z powrotem na wolność, ale ta kotka ma uszkodzoną łapkę, którą musimy amputować. To uniemożliwia jej powrót na wolność. Dawno, a może nawet nigdy nie miałyśmy aż tak ciężkiej do rozwiązania sytuacji. Po długich namysłach i burzliwych rozmowach wpadliśmy na pomysł jak dać tej kotce choć cząstkę poprzedniego życia i komfort, ale tez bezpieczeństwo.
Najlepszym rozwiązaniem jakie udało nam się wymyślić jest postawienie woliery. Chcieliśmy, aby była częściowo zadaszona i była w niej budka, w której kotka będzie mogła się schronić. Musimy tylko zakupić materiały i z pomocą życzliwych ludzi postawimy azyl dla koteczki, w którym będzie oswajać się z człowiekiem i przygotujemy ją do adopcji.
Klementynka, bo takie otrzymała imię, ma dopiero 1,5 roku. Na miejscu skąd została odłowiona dowiedzieliśmy się, że z taką połamaną łapką chodzi od roku. Dlaczego musiała tak długo cierpieć?