Na warszawskim Powiślu , w obliczu pandemii , spotkała się grupa ludzi dobrej woli

(w większości kobiet), którzy podjęli dzieło niesienia pomocy osobom szczególnie potrzebującym .Dziś to prawie czterdzieści osób, systematycznie opiekujących

się ludżmi , pozbawionymi szans na samodzielne przetrwanie. Niewielu nas przez te miesiące ubyło, pojawiają się za to wciąż nowi.

Praca grupy polega na przygotowywaniu i dostarczaniu posiłków, robieniu zakupów, pomocy przy wyprowadzaniu psa lub załatwianiu spraw urzędowych. Podopiecznymi są osoby starsze , schorowane , pozbawione możliwości normalnego funkcjonowania.

Poznaliśmy lepiej prawdziwą geografię społeczną sąsiedztwa . I nie zamierzamy zakończyć pracy wraz z końcem pandemii . Skoro nie spełniają swojej roli instytucje publiczne , trzeba żeby ludzie sami zajęli się rozwiązywaniem sytuacji kryzysowych. Senior , pobierający głodową emeryturę , człowiek , którego ciężka choroba z dnia na dzień wykluczyła z możliwości samodzielnego życia - to przecież ludzie, którzy wcześniej dali z siebie coś dla naszej wspólnoty lokalnej i narodowej. A , gdyby nawet nic nie dali , jako ludziom należy się im minimum , zapewniające przeżycie .Do nieszczęścia , jakim jest samotna starość czy załamanie się zdrowia , nie powinniśmy dokładać naruszenia ludzkiej godności wynikające z biedy.

Kupujemy zatem osobom potrzebującym pożywienie, leki oraz zapewniamy niezbędne potrzeby życiowe.

Wszystkie dotychczasowe działania finansujemy sami , sami płacimy za zakupy , za leki, z kupowanych przez siebie produktów gotujemy obiady. Ale potrzeba więcej niż jesteśmy w stanie wyjąć z własnych kieszeni , także po to , żeby działać na nowych frontach , zorganizować się jako element społeczeństwa obywatelskiego i brać udział w debacie publicznej, wskazywać problemy - prawdziwe a ciche , często ledwo dostrzegane i podpowiadać metodę poradzenia sobie z nimi .

Dlatego prosimy ludzi dobrej woli o wsparcie tych działań .

Liczy się każda złotówka!

Już pokazaliśmy, także samym sobie , że środki wydane na ten cel to nie są środki zmarnowane.