Kochani,

Zrzutka nie jest moja.

Jest Sylwii.

Sama nie mogę pomóc w zakresie, jakiego Sylwia potrzebuje.

Sylwia ma 37 lat.

Ma męża i dwoje dzieci w wieku 5 i 6 lat.

Od półtora roku praktycznie nie widzi.

Dlaczego? Bo mieszka w Łomży. Bo w Łomży nie ma okulisty, który potrafi rozpoznać, że z jej oczami dzieje się coś tragicznego.

Bo za późno wysłano ją do Białegostoku.

Bo w Białymstoku również nie rozpoznano odwarstwienia się siatkówek.

Bo gdy wreszcie po kilku miesiącach odesłano ją do Lublina, lekarze mogli już tylko ratować widzenie konturów i cieni.

Sylwia utrzymywała rodzinę. Redagowała teksty, pomagała w pisaniu prac, udzielała korepetycji.

Mąż pracuje za 7 PLN/h na umowie śmieciowej

A pieniędzy brakuje na wszystko: na wyjazdy do Lublina co 2 tygodnie (180 PLN wizyta plus dojazd samochodem drugie tyle).

Na specjalistyczne okulary, które pozwalają cokolwiek jeszcze zobaczyć - ok 2 tys.

Na jedzenie - pensja męża pokrywa rachunki.

Na remont łazienki, bo jak to zwykle bywa, nieszczęścia chodzą parami. Rozleciał się sedes, popękały rury. Póki co ugasiliśmy pożar, ale blok w którym mieszkają ma 40 lat i remontu łazienki nie było od początku.

Był na liście prac, natomiast oszczędności rodziny stopniały w megatempie, gdy okazało się, ze Sylwia wymaga leczenia.

Zakładam tę zrzutkę, bo moje możliwości pomocy nie są na tyle duże, abym sama mogła je dźwignąć.

Dokumenty - historia choroby Sylwii są u mnie do wglądu.

Bardzo Was proszę o zrozumienie i wsparcie

Serdecznie pozdrawiam