Azor ma 11 lat, jest bardzo pogodnym i towarzyskim pieskiem, który większość swojego życia spędził przykuty łańcuchem do budy, bez możliwości ogrzania się w ciepłym domu. Odpowiadali za niego moi rodzice, którzy do zwierząt mają podejście ''jak nie ten to następny''. Każdą śnieżycę, sylwestra, największe deszcze i upały spędzał na dworze, a oni nie chcieli wpuszczać go nawet do garażu. Do pewnego czasu jego buda nie była nawet ocieplana i chroniła jedynie przed deszczem. Problem był nawet ze świeżą wodą, bo według rodziców mógł pić brudne popłuczyny. Azi to pies, który potrzebuje bardzo dużo czułości, przez co dodatkowo odczuwał samotność na dworze. Na przełomie lat miał kilka razy problemy z pazurami, jednak nigdy nie miał zrobionych porządnych badań wykonanych przez dobrego weterynarza. Ja wtedy nie miałam żadnej władzy, bo każda moja próba pomocy mu kończyła się wielkim sprzeciwem ze strony rodziców.

W tym roku skończyłam szkołę i wyprowadziłam się, więc wzięłam go ze sobą. Azor zachowuje się grzecznie i widać, że jest bardzo wdzięczny. Może teraz spać w ciepłym łóżku i jeść zdrową karmę zamiast resztek z obiadu. Dzisiaj mieliśmy wizytę u weterynarza, gdzie miał zrobione badanie krwi i osłuchowe badanie. Konieczne będzie na pewno zrobienie pakietu dokładnych badań, usunięcie kamienia nazębnego oraz kastracja. Jako że jestem dopiero na etapie szukania pracy, nie jestem jeszcze w stanie sama opłacić tych wszystkich badań i zabiegów. Razem z Azim prosimy o każdą możliwą pomoc, nawet w postaci złotówki.