Przechodzę koło Warsztatowej – zamknięte.... Nawet nie jestem zaskoczony, bo exbankster prawie miesiąc temu ogłosił zamknięcie wszystkiego. Po prostu, instynktownie, z przyzwyczajenia sprawdzam czy może coś się zmieniło. Smutno, łzy się cisną do oczu... Wiadro po śmieciach dynda w łapie, pies obwąchuje furtkę i też tęskni. Widzę, że tęskni tylko nic nie mówi. Wiadomo Śmigus Dyngus się zbliża a nie Wigilia, to co ma się odzywać. Ale tęskni, łapami powłóczy aż pod samą klatkę schodową. Myślę sobie - obejrzeliby takie Liverpool z Atletico, Junajted z Partizanem albo jakby już nic innego nie szło to Tfu! Real z Juventusem. Albo by się usiadło z piwem w łapie i chwyciło parę wiosennych promieni słońca. W sobotę tańce dla chętnych, jak kto lubi i potrafi. Koncert można by było zagrać czy posłuchać. Szkoda gadać...

Od kilku dni już nawet przechodzić koło Warsztatu nie wolno, a i jakby było wolno to po co? Żeby klamkę urwaną na bramie pocałować? Albo ciemność w oknach zobaczyć? Dajcie spokój!

I sobie tak myślę Warsztatowa Ekipo, że musimy zrobić coś żeby nasz klub przetrwał ten najgorszy okres. Musimy zebrać troszkę hajsu na przestojowe. Nie możemy wydać w Warsztacie, to chociaż dorzućmy się do czynszy, prądu, opału, ŁOT EWER! Opodatkujmy się na rzecz wspólnego dobra. 2, 5, 10, 50 zł ile kto chce i ile kto może... Gwarantuję, że gdy znowu się tam spotkamy to satysfakcja będzie na 300 proc. normy, a browar będzie wchodził jak zły! Czujesz to jeden z drugim? Mamy dwa miesiące żeby zebrać 5 koła. Śmieszna kwota dla takiej familii.

Na koniec obietnica, tak prywatnie ode mnie... jeżeli się uda to każdy darczyńca zostanie uhonorowany miejscem na Warsztatowa Wall of Fame. Starczy słów, przechodzimy do czynów i wpłacamy!

"... Z LOJALNYM SKŁADEM, DAMY RADĘ!..."