Mam na imię Marysia, 16 grudnia 2022, gdy miałam 5 tygodni spadłam ze schodów i doznałam poważanego urazu rdzenia kręgowego.

Pomimo szybkiej reakcji moich opiekunów nie funkcjonuję jak moje rodzeństwo.

Potrzebuję codziennej pielęgnacji i codziennej pomocy w załatwianiu swoich potrzeb.

Nie chodzę jeszcze sprawnie jednym słowem jestem kocią kaleką.

Kochani to kilka słów od Marysi (myślę, że z jej pozycji, tak, by to brzmiało).

Ja jako właścicielka Marysi jestem na skraju wyczerpania finansowego i emocjonalnego.

Od dnia wypadku całe moje życia kręci się wokół Marysi jest to bardzo absorbujące zajęcie i finansowo staje się ponad moje możliwości.

Kotek wymaga ciągłej rehabilitacji i mam nadzieję, że dzięki Państwa pomocy uda mi się wprowadzić Marysię i będzie jeszcze biegać i skakać.

Nie jestem w stanie psychicznie poddać się, ale zwyczajnie wyczerpałam już wszystkie moje finansowe możliwości.

Kochani, jeśli możecie i chcecie proszę pomóżcie mi postawić Marię „na nogi”.

Z godziny na godzinę ważyły się moje losy, ale moi podopieczni postanowili się nie poddawać, widząc moją wolę życia. Po wstępnych badaniach i prześwietleniu nie pozostało nam nic innego tylko nadzieja.

Marysia przeszła bardzo długa drogę, wymagała stałej opieki nie kontrolowała własnych potrzeb, musiała i musi do tej pory liczyć na pomoc swoich opiekunów w podstawowych czynnościach.

W tej naszej drodze pomagają nam cudowni ludzi, którzy wiedzą, ile miłości i walki o życie jest w tej małej istocie.

Marysia jest rehabilitowana, jeździ na zabiegi z Akupunktury, zabiegi osteopatia oraz ciągła rehabilitacja w domu i poza domem.

Wszystko to wymaga dużych nakładów finansowych oraz ogromnego poświęcenia czasu.

Najwspanialsze jest to, że Marysia sprawia uśmiech na buziach obcych ludzi, których często spotykamy w drodze z lub na rehabilitację to wspaniałe uczucie.

Będziemy walczyć, bo nie ma innej opcji, liczymy na drobną pomoc dla kociego serduszka.