Jak wiecie, kilka lat temu, po kilkunastu wcześniejszych latach, za sprawą klubowicza Artura, powróciło do nas archiwum filmowe Projektora, przechowywane dotychczas dzięki uprzejmości osób trzecich w pod białostockiej stodole.

Po tym wydarzeniu poczyniłem pomiędzy Wami rozpytanie "co dalej ?", następnie poczyniłem kroki w celu ewentualnego przekazania archiwum zainteresowanej instytucji, która miała by odpowiednie zaplecze oraz motywację do jego należytego potraktowania. Owszem, zainteresowanie było, jednak w każdym miejscu ciężar przygotowania tej operacji każdorazowo zrzucano na mnie.

Potem przyplątał się nam "covid - rok pierwszy" i wszystkie sprawy zeszły na boczny tor, a właściwie do lamusa. W międzyczasie odszedł Cyjan, członek władz klubu. (nasza strona: facebook.com/klubprojektor)

Jako, że od miesiąca mamy już "covid - rok drugi", doszedłem do wniosku, że nie ma na co czekać. Po prawdzie, nikt nie zrobi za nas lepiej tego, co powinniśmy i możemy zrobić sami. A że trochę podszkoliłem się w zrzutkach, najwyższy czas, tej formy spróbować. Tą zrzutką, chciałbym zapoczątkować proces przywracania filmów Projektora potomnym.

Przepraszam, że nie przedstawiłem się na wstępie - J. Z. - w końcu ktoś mógł tu trafić przypadkiem. Jestem byłym (a właściwie wg. dokumentów sądowych - obecnym) prezesem Stowarzyszenia Klub Filmowy Projektor. Tych, którzy myśleli, że klub zaczął się od Hollywood Podlasia i Piotra Krzywca, rozczaruję. Przytoczę nieco historii... białostocki Klub Filmowy "Projektor" powstał w listopadzie 1957 roku.

W latach 1957-1995 działał jako Amatorski Klub Filmowy "Projektor" stowarzyszony w Federacji Amatorskich Klubów Filmowych, zaś po zakończeniu działalności tej federacji, w 1996 roku przekształcił się w Stowarzyszenie Klub Filmowy "Projektor" w siedzibą w Białymstoku. To właśnie w okresie działalności klubu w formie stowarzyszenia - całkowicie niezależnego od żadnej władzy czy innej metody kulturalnego dyktatu - powstały największe przedsięwzięcia klubowiczów, takie jak "Fikcyjne pulpety", "Czerwona rewolucja", "Sceny z użycia" czy seria obrazoburczych, ociekających krwią "Kamizelek" Sławka Cywoniuka.

Około 2001 roku, po odebraniu klubowi przez okoliczny wówczas - tylko z nazwy - "ośrodek animacji kultury", klub zmuszony został do posmakowania losu banitów. W rezultacie popadł w trwający do dziś letarg, zwany obecnie zmęczeniem materiału lub śpiączką farmakologiczną, a 40-letnie archiwum klubowe wylądowało w stodole :)

Skąd zatem ta zrzutka, skoro klub jest w letargu, śpi, chrapie i jeść nie prosi ?

Ano życie nie stoi w miejscu i jak zaznaczyłem za wstępie, nie ma już na co czekać.

A jako, że to ja zostałem ostatnio strażnikiem skarbu w postaci taśm z przeszłości, to na mnie spoczywa ten ciężar i po części decyzja.

Przechodząc do sedna.

Archiwum jest obszerne ale nie opisane. Sprzęty po kilkunastu latach w nieogrzewanym pomieszczeniu przedstawiają sobą jedynie wartość złomu. Filmy były realizowane w większości na taśmach filmowych 16 mm. Ale na rynku nie znalazłem urządzenia do cyfryzacji takich właśnie taśm, a jeśli nawet w końcu znajdę, okaże się zapewne, że jest koszmarnie drogie. Jednak mamy też kilkadziesiąt szpulek z filmami o szerokości 8 mm, a urządzenie do ich cyfryzacji nie kosztuje drożej, niż kamera. W mojej ocenie to jest właściwy punkt zaczepienia.

Co jest na taśmach ? Spodziewamy się różności.

Czego potrzebujemy, żeby ten proces zacząć, to - Skaner do filmów Reflecta Super 8 – normalny 8, który wygląda tak ...

oraz trochę czasu i cierpliwości przy procesie digitalizowania, który wygospodaruję, jeśli uda się zakończyć zbiórkę sukcesem, gromadząc niezbędną kwotę. Opis urządzenia ze strony sprzedawcy jest zachęcający : "Nigdy nie było łatwiej zdigitalizować i zapisać swoich starych zasobów filmowych: wystarczy włożyć film i uruchomić skaner reflecta Super 8 - Normal 8. Film jest skanowany klatka po klatce z prędkością dwóch klatek na sekundę i zapisywany w formacie wideo MP4 w jakości HD bezpośrednio na kartę SD. Nie jest nam potrzebny do tego ani komputer, ani żadne oprogramowanie. Zdigitalizowane filmy mogą być odtwarzane na wszystkich smartfonach, tabletach lub komputerach PC. Skaner możemy także podłączyć bezpośrednio do telewizora i wówczas filmy wyświetlimy na jego ekranie."

Cena skanera jest zależna od sklepu i wacha się od 1830 do 2050 zł. Tak to wygląda na ceneo https://www.ceneo.pl/87856561.

Zbieraną kwotę wypośrodkowałem na 2000 zł. Do kiedy zbieramy ? Do skutku. Jako końcową podałem datę przyjęcia AKF Projektor na członka Federacji Amatorskich Klubów Filmowych, co miało miejsce z dniem 14 grudnia 1957 roku. Oczywiście jeśli uda się zebrać wcześniej lub więcej, znajdziemy przeznaczenie, oby przynajmniej na skaner. Jeszcze jedno - zrzutka jest prywatna - zatem do kogo będzie należał zakupiony skaner - niestety ale do mnie - no chyba, że klub się reaktywuje w sensie formalnym i będzie komu go przekazać.

Klub w sensie formalnym nie działa od 20 lat, tzn. nie prowadzi księgowości, sprawozdawczości itp. Ok. roku 2004 nie został dopełniony obowiązek ponownego zgłoszenia sądowego i sprawa przed sądem została zawieszona. Sąd nie miał z klubem kontaktu, ośrodek kultury z nazwy, zapewne niszczył lub odkładał ad acta kierowaną do klubu korespondencję. Oczywiście można do tamtej procedury powrócić (tak wskazał sam sąd w orzeczeniu) i dopełnić zaległych formalności, ale równocześnie trzeba by zatrudnić księgową do prowadzenia ksiąg handlowych stowarzyszenia, na co nie ma środków, mecenatu, ani grona osób, które chciałyby skorzystać z tej funkcjonalności. Na dzień dzisiejszy pozostaje zatem kwestia samego archiwum. Oczywiście jeśli ktoś klubowiczów oraz sympatyków miałby jakieś inne realne i wartościowe rozwiązanie, jestem otwarty na propozycje, w innym razie proszę o podpisywanie się pod tą inicjatywą i jej wsparcie, czy to osobiste czy też poprzez jej promowanie w swoim otoczeniu.

Ostatni Prezes Zarządu SKF Projektor

J. Z.

Nasza strona na facebook

https://www.facebook.com/klubprojektor