Zbierałam się do tego wpisu już dość długo, ale... główni bohaterowie nie zostawiają za dużo wolnego czasu w dobie. Dziś też próbuję sklecić co nieco, wykorzystując czas w podróży między przychodniami weterynaryjnymi, bo rzadko się zdarza, by przygarnięty kot był zupełnie zdrowy. Więc mamy przekrój - od tych z "jedynie katarem i robalami", przez nowotwory, niewydolność nerek, zapalenie trzustki czy fiv, po skrajne wycieńczenie. I tak doba skurcza się przez opiekę nad sierściuszkami. Ale chyba nie ma większej radości i satysfakcji, gdy widzi się jak później, w nowych domach, żyją otulone ciepłem i miłością. Teraz wygrzewają dupska na kanapach, są głaskane i mają pełne miski, a przede wszystkim są otoczone miłością, po trudnym czasie życia na ulicy. Są też te, które jeszcze na swój dom czekają. I te, które czekają, aż dla tych wcześniej wspomnianych dom się znajdzie, by zwolniły kennel i byśmy mogli je złapać, wyleczyć, oswoić i znaleźć również kochających opiekunów. Poki co je "tylko" dokarmiamy. Taki krąg, który ratuje życie bezbronnych istot.

I tak przy okazji tego długiego wpisu, chciałabym o coś poprosić. Bo wiele razy są zgłoszenia typu "kot jest bezdomny i chory, czy ktoś może pomóc?, bo nie mam warunków". My te warunki lokalowe mamy, ale ograniczają nas koszty. Bo codziennie ponad 6 kilogramów mokrej karmy, suplementy podnoszące odporność i stawiające na łapki, leki dla tych które potrzebują leczenia, badania i zabiegi. Jeśli więc ktoś może wspomóc nas w ratowaniu sierściuszków, będziemy przeogromnie wdzięczni.