Moi Kochani!

Gdy ostatnim razem zebrałam od Was pieniądze dla dzieci z sierocińca na Zanzibarze, jechałam bardzo podekscytowana, że mogę coś zrobić dzięki Waszej pomocy. Nie tylko wysłać kasę, ale samemu pojechać i dopilnować zakupów i remontu dla dzieciaków. I zrobiłam to! 25 dzieci w wieku od kilku do kilkunastu lat otrzymało wszelkie niezbędne ubrania, środki higieniczne, plecaki, wyprawkę szkolną, pralki, garnki i wiele innych potrzebnych do codziennego życia przedmiotów. Wykonaliśmy też remont łazienek, odmalowanie pokojów. Kupiliśmy szafki. Piszę w liczbie mnogiej ponieważ towarzyszyli mi Seif, który także po moim wyjedzie pilnował remontu sierocińca oraz Ania Walkowiak, prowadząca już projekty w Afryce.

Jednak dopóki, nie pojechałam do Tanzanii, nie wiedziałam w jak skrajnej nędzy można żyć. Za namową Ani pojechałam do centralnej części kraju, do buszu.  Ania prowadzi tam projekt budowy punktu pomocy medycznej dla dzieci masajskich.

Sytuacja setek dzieci w buszu nie jest godna pozazdroszczenia. Wyobraźcie sobie, że nie macie w domu kranów, prysznica ani toalety.

Aby napić się wody  idziecie kilkanaście kilometrów do najbliższego ujęcia wody.

Nie macie czasu już na nic innego, bo bez wody umrzecie Ty i Twoja rodzina. 

W wiosce masajskiej Oltoti, w okręgu Manyara w Tanzanii żyje kilkadziesiąt rodzin masajskich bez dostępu do czystej, uzdatnionej wody. Mieszkają w chatach bez prądu i wody, wraz ze zwierzętami gospodarskimi. Te trudne warunki są przyczyną wielu niebezpiecznych chorób takich jak dur brzuszny, cholera, grzybice skóry, choroby oczu, które nie leczone prowadzą czasem do ślepoty. 

Na zachorowania narażone są przede wszystkim dzieci, które nie mając dostępu do czystej wody - piją wodę z kałuży, doprowadzając się tym samym do licznych chorób takich jak tyfus, cholera czy choroby biegunkowe wyniszczające ich młode organizmy. W konsekwencji dzieci nie dają rady zwalczyć atakujących je bakterii i pasożytów i często umierają. 

Głównym zadaniem kobiet i dzieci  jest  kilkukilometrowa wędrówka po wodę niezdatną do picia. Kobiety radziły sobie gotując wodę na ogniu, nigdy jednak nie dawało to 100% pewności, co do ilości żyjących w niej drobnoustrojów. Skład chemiczny wody nie podlegał w ogóle badaniom. 

Dzięki budowie punktu medycznego, dzieci wracając ze szkoły będą mogły uzyskać pomoc medyczną i lekarstwa, uczyć się jak mogą uniknąć nękających je chorób dzięki piciu tylko czystej wody i zachowaniu higieny.

Każdy Was może pomóc w realizacji tego punktu medycznego i przyczynić się do polepszenia warunków życia i postępu w Tanzanii!

Dziękuję za Waszą dobroć

Dagmara Kaźmierska