Chcemy tą zbiórką wesprzeć Maćka i jego rodzinę, którzy mieszkają w Wielkiej Brytanii i nie mogą liczyć na bezpośrednią pomoc najbliższych. Choroba nowotworowa, która dotknęła tego dobrego człowieka przewróciła życie do góry nogami nie tylko jemu. Wprawdzie nie zbieramy tutaj na pokrycie kosztów leczenia Maćka, jednak spróbujmy pomóc jego córkom, żonie i jemu samemu przetrwać czas, w którym ani on ani żona Agnieszka nie mogą pracować, gdyż cykle terapii uniemożliwiają podjęcie zatrudnienia.

Poniżej zapoznajcie się proszę z tym, co ma do przekazania Maciek, mąż mojej siostry:

Nazywam się Maciek Dionisjew, mam 36 lat, żonę i dwójkę dzieci 8 i 6 lat. Jestem w trakcie chemioterapii, choruje na chłoniaka z komórek płaszcza. Też do niedawna nie wiedziałem, że coś takiego w ogóle istnieje.

Przed diagnozą pracowałem prowadząc swój mały biznes transportowy, a w weekendy trenowałem młodych piłkarzy (U10) Moja żona pracowała, właśnie zdobywała kolejne kwalifikacje i studiowała. Czar prysł. Choroba jest ciężka, nieuleczalna, wizytom w szpitalu nie ma końca, obligatoryjnie 3 razy w tygodniu, ale zazwyczaj więcej. Bardzo często zdarzają się różne infekcje, zakażenia czy choroby (mój system immunologiczny niemal nie istnieje). Ratunkiem dla mnie jest chemioterapia, jedna z ostrzejszych (Nordic regiment).

Dlaczego potrzebuje pomocy?

Odkąd choruję moja firma przestała funkcjonować. Kryzys paliwowy to jedno, a reakcja mojego głównego kontraktora, to drugie. Zerwano ze mną wszystkie kontrakty ze skutkiem natychmiastowym nie patrząc na to, że tracę źródło dochodu, a na inne w chwili obecnej nie mam szans.

Moja żona musiała zawiesić pracę i studia, jej cały czas wypełniony jest opieką nade mną i nad dziećmi.

Nie mamy tu rodziny.

Zaledwie w maju pochowałem swojego tatę, który zmarł na raka trzustki. Tata długo walczył, jednak umierał w męczarniach. Jeszcze do niedawna mogłem go wspierać, teraz sam potrzebuję wsparcia.

Przed chorobą byłem aktywny zawodowo i rodzinnie. Obecnie rak wykańcza mnie do tego stopnia, że obejrzenie z dziećmi bajki jest dla mnie męczące. Spacer 150 m raz na 3 tygodnie mnie wykańcza. Jestem szczęśliwy, gdy mam siłę na ten spacer, po którym później muszę odespać. Bardzo martwię się o jutro, o dzieci, czy będziemy mieli środki, żeby je nakarmić.

Tzw. benefity w UK, to formalny koszmar, by dostać ochłapy, które nie pokrywają rachunków. Na rozpatrzenie mojej aplikacji o rentę będę czekał kolejne kilka miesięcy. Z ubezpieczeniem też muszę się siłować, a raczej moja żona, na której barkach spoczywa też stos dokumentów do wypełnienia, by i tak nie móc zapewnić rodzinie bytu. Nie mam wyjścia. Muszę poprosić Was o pomoc, za którą będę bardzo wdzięczny.

Dziękuję. Maciek.

Wierzymy, że tu w Polsce Maciek ma przyjaciół, znajomych i wielu ludzi, którzy są wrażliwi na jego sytuację. Ze względów formalnych zakładamy tę zbiórkę w kraju, a całą zebraną kwotę przekażemy na jego brytyjskie konto.