Psychoterapia dla dzieci i młodzieży brzmi dla niektórych jak wymysł, coś, co przyszło do nas ze „Stanów” jak wybryki bogatych rodziców, którzy nie poświęcają czasu swoim dzieciom, bo wolą zarabiać pieniądze. Po co dzieciom terapia ? Zamiast zabawy? Beztroskiego życia jak kiedyś… Stereotypy powtarzane od lat.

A my w Fundacji Uskrzydlić Marzenia każdego miesiąca, tygodnia, a nawet dnia spotykamy się z rodzicami, którzy bezradni stoją przed nami i pokazują nam skierowanie na 2025 roku do psychiatry dziecięcego, który może skierować do psychoterapeuty…kiedyś.

Siadamy przy stole, rozkładamy dokumentację medyczną, prośby rodziców, wnioski i zgłoszenia kilkudziesięciu podopiecznych i naszym oczom ukazuje się Madzia, która poznała na TIC TOKU super grupę „zajawkowych” ludzi, którzy w ramach dobrej zabawy nauczyli ją jak wycinać wzorki na nadgarstkach tak, żeby ulżyć sobie, jak ciężko w szkole, jak starzy się drą, a potem jest potrzeba głębszych ran i w końcu czas na ostatnie cięcie.

Norbert miły chłopak, cichy spokojny, wzbudzający zaufanie …po 2 próbach na szczęście nieudanych. Czemu to zrobił? Bo nie ma po co żyć, nie spełnia oczekiwań środowiska, rodziców, swoich. Zawstydzony oddychaniem więc uznał, że łatwiej będzie nie oddychać.

Zocha czarne włosy, paznokcie, czarne ubranie, przebite wszystko, co można przebić, lubi marihuanę, bo pozwala zapomnieć, lubi alkohol, bo działa podobnie, lubi inne rzeczy, bo one pozwalają zapomnieć, patologia? Nie Zocha szuka pomocy u nas, bo na Fundusz Zdrowia nie zasługuje, tak jej mówią. Są dzieci, które potrzebują prawdziwej pomocy, a Ty się ogarnij. Zocha nie potrafi się ogarnąć, ma depresję, ataki lękowe, zaburzenia odżywiania i nie chce żyć, ale na szczęście przyszła do nas, bo boi się umrzeć.

Wandzia, siostra Basi oddała jej szpik, bo Basia zachorowała, a ma zespół Downa i każdego dnia żyje jej się trudniej. Basia potrzebuje naszej pomocy, bo jak wyszła ze szpitala po przeszczepie, to wizyta u psychologa zaplanowana została na za rok. Nasza Pani Psycholog pojechała do niej i okazało się, że siostra, która oddała Basi szpik, ma ustalone, że jak Basi coś się stanie, to ona też odejdzie. Ma już wszystko w głowie. A mama i tata płaczą, bo sami nie potrafią już rozmawiać ze sobą, z dziećmi, nie wiedzieli, co się dzieje w ich domu, bo wszyscy trzymają emocje w sobie, aha jest jeszcze dwóch braci 17 i 18 lat zapomnieli o nich…bo Ci sobie radzą, są prawie dorośli i zdrowi. Franek znalazł kolegę w sieci i razem planują wyrwać się z tego bagna. Jeszcze nie wiemy jak bo Franek i jego kolega mało mówią. Jest jeszcze Michał, dusza towarzystwa poza domem, okrąglutki, uśmiechnięty grubasek. Udawana radością maskuje trud życia w cieniu bohaterki Wandzi, to ona oddała szpik. Wandzia - bohaterka.

I w końcu Judyta. Znamy ją wiele lat… Trudno nam mówić, bo to dziewczynka najspokojniejsza na świecie. Jeździła z nami na obozy, laureatka konkursów. Cicha spokojna …po 2 próbach samobójczych. Uratowana. Spotykam ją na ulicy. Nie poznaje mnie, jest nie obecna, inna, dziwna…następnego dnia dzwonią do nas rodzice, bo muszą czekać na wizytę u specjalisty 2 lata, a zaraz wakacje …my w szoku, przecież ja znamy, to jest nie możliwe, a jednak. Historia zaczyna się teraz. My działamy, dzwonimy do naszego psychologa, czas jest najważniejszy, umawiamy i ratujemy życie. Cała ekipa. Zbieramy pieniądze, dzwonimy do darczyńców. Machina idzie w ruch. Dziś wiemy,że to nie równa walka, ale nasza Jutka wygrywa. Do 2025 będzie to wszystko wspomnieniem i doświadczeniem.

Tak naprawdę to, co robimy, to dajemy Uważność tym wszystkim, którzy potrzebują zauważenia i pomocy pomimo tego, że nie ma kontraktów, że psychoterapia dla dzieci w Polsce to opowieść o nieistnieniu.