"Wenezuela" 



Toruń, ul Warszawska lata 90'

 W pobliżu mojego  domu rodzinnego znajdowało się  miejsce zwane Wenezuelą. Razem z przyjaciółką dałyśmy taką nazwę  miejscówce pod ogromnym drzewem. Ja natomiast całą moją piękną dzielnicę widziałam jako Wenezuelę lat 50- tych. Spytacie dlaczego i skąd pomysł
na ten akurat kraj.  
Nie mogę udzielić żadnej precyzyjnej odpowiedzi . Mogę tylko wysnuć przypuszczenia, że moja od dziecka ogromna wyobraźnia i oglądanie seriali produkcji meksykańskich miały wpływ na postrzeganie świata. 

"Esmeralda "

Ja i mama. Lata90

Moja historia z językiem hiszpańskim trwa już 9253 dni co stanowi 25 lat, 4 miesiące a 
 zaczyna się 31 sierpnia 1998 roku, kiedy to po raz pierwszy w polskiej telewizji wyemitowano meksykański serial "Esmeralda".
 Od tego dnia ciężko już zliczyć ile seriali obejrzałam. Wpłynęło to bardzo na moje zamiłowanie do krajów Ameryki Łacińskiej oraz na przenikanie hiszpańskiego słownika do mojej głowy ❤️😍


"Umrę z tym hiszpańskim i nic z niego nie będzie" 
 
Wiera- tekst własny wielokrotnie powtarzany w latach 2018-2022

Przez wiele lat marzyłam o tym a żeby chociaż poznać kogoś hiszpańskojęzycznego i móc swobodnie rozmawiać i korzystać z języka, który kocham . Nie mówiąc już o tym jakim spełnieniem byłby dla mnie wyjazd do kraju Ameryki Łacińskiej. Owszem  rozmawiałam i nawiązywałam  przez internet znajomości z ludźmi z  Argentyny i Wenezueli ale chyba nie trzeba tłumaczyć że to zupełnie   niewystarczające . Pewnego dnia dostałam propozycję wyjazdu do Paragwaju ale musiałam odmówić gdyż w tym terminie moja siostra brała ślub.  No cóż.  Pomyślałam, że mój czas jeszcze przyjdzie.
Jednak na przestrzeni lat nic się nie działo. I tak zaczęłam myśleć o tym, że umrę z tym hiszpańskim i do końca życia będę rozmawiać sama ze sobą Przykre tak pogrzebać marzenia.

"Que lindo"


Nasze pierwsze spotkanie Toruń 14.09. 2022

Moi kolumbijscy przyjaciele.  Gdy po raz pierwszy usłyszałam, że w toruńskiej drużynie futsalu zakontraktowani zostali piłkarze z Kolumbii odrazu mówiłam że muszę ich poznać.  Liczyłam na to że chociaż raz się spotkamy i będzie mi dane  choćby godzinę porozmawiać - na co czekałam 25 lat.  Okazało się że chłopaki są mega otwartymi osobami  a nasze relacje zaczęły się zacieśniać. Dziś przyjaźnimy się  i jak to mówią jesteśmy ich jedyną rodziną w Polsce ❤️ 
Jestem szczęśliwa i w zasadzie to mogłoby mi wystarczyć...


Nigdy nie jest dobry czas

Ukraina, Izjum październik 2022

Oczywiście dostałam zaproszenie od chłopaków do Kolumbii ale pomyślałam sobie, że to nie jest dobry czas żeby się na tym skupiać skoro tuż za naszą granicą mamy wojnę.  Ogólnie rzecz biorąc jest tyle potrzeb i tyle ważnych spraw wokoło, które wymagają naszego zaangażowania.. że czym ma być jakieś marzenie o podróży.   Mam poczucie że powzięcie tego marzenia jako cel do zrealizowania jest mocno odklejone od rzeczywistości w której jest tyle naprawdę ważnych spraw. ...
Jednakże jednocześnie mnogość tych ważnych sytuacji sprawia, że pomyślałam i tym, że właściwy czas nie nastąpi nigdy dlatego pomimo wszystko należy włożyć  wysiłek by pomóc temu marzeniu. 

Ta zbiórka jest miejscem gdzie po pierwsze sama sobie stwarzam miejsce do zbierania swoich pieniędzy, po drugie często jest tak, że ktoś  wciska mi jakieś pieniądze za pomoc czy przysługę - niech to będzie miejsce do składania ofiar 🤪🤪
Po trzecie jeśli ktoś bliski będzie chciał wesprzeć mój cel to ta zrzutka będzie ku temu służyć.

Proszę nie udostępniać tej zrzutki  nigdzie na social mediach itp. To byłoby głupie 🙈