Wczoraj późnym wieczorem napisał do mnie Pan Tadeusz, sąsiad Miłki. Pan Tadeusz jest według mnie najlepszym sąsiadem pod słońcem, a gdy rozmawiałem z nim dziś rano przez telefon (przepraszam Panie Tadku), mam wrażenie, że kieruje się uczuciem prosto z serca. 🙂

„Dobry wieczór Panie Łukaszu. Pisze do szanownego Pana z gorącą prośbą. W moim bloku piętro wyżej od trzech tygodni zamieszkuje Pani Miłka. Pani Miłka to samotna kobieta, ma 64 lat. Gdy się do nas wprowadziła pojechałem do piekarni i kupiłem ciastka rogaliki by odwiedzić Panią Niłkę. Przywitałem się i Pani Miłka zaproponowała byśmy zjedli rogaliki przed blokiem na naszej ukochanej ławce. Była bardzo ładna pogoda dlatego nie wzbudziło to u mnie podejrzeń. Panie Łukaszu, nie zna mnie Pan a ja nie znam pana ale proszę mi wierzyć ze Pani Miłka zrobiła na mnie duze wrażenie. w moim wieku to już ciężkie bo stary człowiek swoje przeżył. Pani Miłka mieszka sama bo jest wdową, codziennie o poranku jak kury wstają na wsi pani Miłka rozsypuje przed blokiem okruszki z chleba dla naszego okolicznego ptactwa. Czesci mieszkańcom się to nie podoba ale ja sobie z tym poradze. Pisze do Pana z olbrzymią prośba, pani Miłka żyje w strasznych warunkach, ma podrapane ściany, łóżko z kilkunastu kocy, szafkę, kuchenkę i zlew. Reszta mieszkania to rudera, a pani miłka żyje z emerytury. Panie Łukaszu jestem człowiekiem pracy, mój świętej pamięci ojciec wychował mnie i brata na poczciwego człowieka. Proszę pana o pomoc, o jakieś łóżko, szafe jedna duża, lodówkę jeśli pan ma imikrofale do posiłków ciepłych i błagam gumolit. Dałem Pani milce nóż, widelce, łyżkę i deskę do krojenia. Pani milka przyznała mi się ze nie ma tu nikogo a mieszkania otrzymała w zamian bo poprzednie było za duze…

(dopisuje: najprawdopodobniej Panią Miłke „zrobiono w ciu…” po śmierci męża i sprzedano jej duze mieszkanie w którym żyła i wciśnięto do małej dziury w stanie fatalnym)

…jestem biegły z remontu mieszkania i mogę powoli sam codziennie przychodzić do milki i służyć remontem bo zależy mi by kobieta mogła żyć w dobrych warunkach jest tu sama. Inni sąsiedzi z nią nie rozmawiają. Zapraszam pana na kawę do mnie, jeśli zechce pan pomoc to ja nawet pojadę po te rzeczy gdzie będzie potrzeba.”

Dalej Pan Tadeusz piszę z prośbą o pędzel, wiaderko gładzi by załatać chociaż dziurę w kuchni i o możliwość znalezienia środków na uszczelkę do drzwi wejściowych. Dla mnie to sytuacja gdy senior chcę w tym chorym kraju pomóc seniorce, bezradnej kobiecie, którą ktoś dla zysku wcisnął jak śmieć do rudery. Pan Tadeusz prosi o gumolit i uszczelki do drzwi, a ja zastanawiam się czasami czy moje życie jest fajne. Tadeusz dziś rano po moim telefonie był u Pani Milki, poprosiłem o zdjęcia kobiety i mieszkania (wole zawsze się upewnić) - po tym co otrzymałem, chyba wolałem się nie upewniać. Nie spędzilibyśmy w tym lokum godziny, a co dopiero mieszkać. Rozumiem Pana Tadka i podziwiam, starszy człowiek sam nie ma pieniędzy przy polskiej emeryturze. Dawno tego nie robiłem, ale uznałem, że warto pomoc przede wszystkim Panu Tadkowi, sąsiadowi który ma serce i ręce do roboty a jedyne czego nie ma to materiałów. On chyba nie chce już sam siedzieć na ławce…

To zrzutka na gładź, beton, kleje, pędzel, skrobaczkę(czy jak to się zwie), uszczelki, GUMOLIT!!! (🤦‍♂️) itd. Nie wiem ile będzie, bo dziś materiały i koszty są ogromne, ale co się uzbiera to osobiście zakupie by można było jakiś tam godnie żyć. Łóżko, materac, lodówka to strefa marzeń, ale Team Litewka umie pomagać. 

Pozwólcie, że pralką zajmę się osobiście 🙂

Pani Miłka, kobieta zmęczona życiem, popatrzcie o co ona się opiera…

Proszę Was o wsparcie - wpłaty i udostępnienia im więcej osób zobaczy ten post tym większa szansa na pomoc seniorom 🙂