Moja Mama Barbara,jej życie nie było usłane różami.Ma 71 lat. Wiele już za nią,ale też dużo przed nią.Ostatnie 20 lat to dosłownie koszmar,smutek i śmierć. Oto jej historia:2004 śmierć Taty,mojego dziadka i mojej Cioci tydzień po tygodniu. Ta sytuacja uruchomiła koło zdarzeń i cierpień,które ciągnie się do września 2022 roku. Po śmierci Dziadka i Cioci moja siostra,która miała obiecującą karierę przed sobą zachorowała na schizofrenię.2 lata potrzeba było ,żeby postawić ją na nogi.Po tym czasie wyszła za mąż,moi rodzice bardzo chcieli zostać dziadkami.Ja nie mogę mieć dzieci.Niestety mojej siostrze również nie było to dane. W W 2012 roku umarła moja ukochana babcia.To odbiło się na mojej siostrze u której znowu w wyniku silnego stresu zaczęły ujawniać się demony schizofrenii. W 2013 roku dzień przed świętami Bożego Narodzenia mąż mojej siostry wyniku jej zaburzeń odchodzi od niej bez słowa pożegnania. Rozwód i opiekania nad moją siostrą spada na moją mamę i tatę ,który w wyniku silnego stresu dostaje ostrej niewydolności serca i od 2014 roku człowiek,który nigdy nie pił i nie palił,chodził na siłownię staje się wrakiem człowieka, przechodzi 3 zawały i udar pnia mózgu w 2018 roku.Tata umiera w sierpniu 2019 roku.Odtąd zdrowie fizyczne i psychiczne mojej Mamy pogarsza się. Zostaje sama z chorą córką.To nie był i nie jest łatwy czas.Okres pandemii tylko pogłębił to uczucie. Na dodatek w tym roku zmarła na Covid ukochana Mama mojej Mamy,czyli moja Babcia.Tyle nieszczęść.Na dodatek u Mamy wykryli naczyniak na kręgosłupie we wrześniu tego roku,na szczęście niezłośliwy,ale nie wiadomo ile czasu nam pozostało być razem.Odkąd pamiętam Mamy marzeniem było zobaczenie wodospadu Niagara na żywo.Pragnę zabrać ją w tę podróż,jednak nie jestem w stanie pokryć wszystkich kosztów,dlatego proszę o kwoty,nawet niewielkie,żebym mogła spełnić marzenie Mamy, żeby zdążyła zobaczyć Niagarę na jej urodziny w czerwcu 2023 roku.Chciałabym ,żeby odzyskała chociaż w części ten uśmiech,który ma na zdjęciach z Tatą.