Kredka po raz pierwszy pojawiła się w moim życiu w roku 2016, kiedy to zamieszkała w mojej stajni. W ramach pokrycia części kosztów pracowała w szkółce, gdzie sprawdzała się fantastycznie jako nauczyciel zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych jeźdźców bez względu na wiek adeptów. Cechujące ją spokojne usposobienie, jednocześnie z własnym zdaniem i miękki chód, sprawiły, że wielu ją uwielbiało. Jeśli mają okazję to dzisiaj czytać, na pewno wspominają ją z uśmiechem. Łasa na czułości i smakołyki szybko wkupiła się w łaski. Niestety Kredkę zaczął dopadać wiek i po przeprowadzce nie brała już tak często udziału w zajęciach, aby jej nie przeciążać. 

Pierwsze poważniejsze problemy zdrowotne Kredki zaczęły się w roku 2020 – po raz pierwszy w życiu dostała kolki. Problemy nie były zbyt wyraźne, ale koń dawał znaki, że coś mu dolega. Po uzgodnieniu z jej właścicielem wezwałam weterynarza, który wykonał badanie rektalne, w którym niczego nie wykryto. Kredka dostała wtedy leki przeciwbólowe, po których poczuła się lepiej. Kolejny rok minął jej spokojnie.

Zimą 2022 objawy wróciły, były niezwykle nasilone i ustąpiły dopiero za trzecim razem (podczas jednej nocy) po podaniu bardzo wysokiej dawki leków. Jej stan spoważniał w sierpniu tego samego roku. Gorączkowała, polegiwała, spadł jej również apetyt. Właścicielce zasugerowano gastroskopię, żeby dowiedzieć się, co jest przyczyną. Niestety powstrzymał ją brak funduszy. Ostatecznie Kredka była leczona doraźnie. W czasie kuracji zdarzały się pojedyncze epizody, kiedy objawy znów dawały o sobie znać, jednak nie były one już tak silne. Po zakończeniu kuracji Kredka poczuła się lepiej. 

2023 był dla Kredki łaskawszy, zdarzały się jedynie sporadyczne przypadki, kiedy traciła apetyt czy polegiwania.

Kolejne poważniejsze objawy miały miejsce w styczniu 2024 roku, które przeszły po zastosowaniu leków przez weterynarza. Właścicielka po tej sytuacji kupiła Gastrogel, żeby profilaktycznie wspomóc układ pokarmowy. Od tamtej pory Kredka żyła sobie spokojnie, aż do kilku dni przed Wielkanocą, kiedy to po raz kolejny zaczęła się kłaść, była apatyczna i spadł jej apetyt. Na szczęście po kilku godzinach poczuła się lepiej i obyło się bez wizyty weterynarza, oczywiście po mojej konsultacji z właścicielką.

08.04.2024 Kredka znów poczuła się gorzej. Nie chciała opuścić boksu, była apatyczna, a gdy wreszcie skłoniłam ją do wyjścia na padok, nie ruszyła siana. Nawet śniadaniem nie była zainteresowana i od razu się położyła. Właścicielka zdecydowała, żebym zadzwoniła do weterynarza. Weterynarz zbadał Kredzię, stwierdził bolesny jajnik, jednak zlecił przy tym gastroskopię ze względu na bardzo częste dolegliwości, jakie ją dotykały. Rektalnie była czysta. Właścicielka poprosiła mnie o umówienie gastrologa, który przyjechał do nas do stajni po dwóch dniach. Podczas gastroskopii nie udało się niczego wykryć ze względu na treść zalegającą w żołądku, mimo iż zgodnie z zaleceniem weterynarza przygotowałam konia do badania wzorowo. W związku z tym umówiliśmy się na kolejne badanie gastrologiczne, które było konieczne choćby ze względu na kolejny epizod bólu u konia. Kolejny raz dopilnowałam, żeby Kredzia na pewno była na czczo (14 godzin). Wzmocniłam kaganiec, skrupulatnie do ostatniego źdźbła siana sprzątnęłam boks, na prawie 5 godzin przed badaniem zabrałam wodę (normalnie przed takim badaniem zabiera się wodę na 3-4 godzin przed). Pomimo tego podczas badania znowu była treść w żołądku... Zalegały tam nawet resztki marchwi i słonecznika, które jadła 3-4 dni wcześniej! Po badaniu weterynarz stwierdził, że opóźnione opróżnianie żołądka może być spowodowane wrzodami lub jak się obawiamy czerniakiem (ze względu na umaszczenie Kredki, jest ona w grupie ryzyka), który może nie dawać objawów zewnętrznych i wyniszcza konia od środka. Zgodnie z zalecaniem weterynarza Kredka rozpocznie 4-tygodniową kurację lekami Ulgastrol i Abprazol, po czym przeprowadzimy u niej kolejne badanie gastrologiczne, tym razem również z USG jamy brzusznej, aby zobaczyć, czy oprócz wrzodów nie ma tam innych zmian. 

Ostatecznie właścicielka zrezygnowała z leczenia i chciała oddać konia jak najszybciej przez brak funduszy.

Na jej prośbę zaczęłam rozglądać się za potencjalnym nowym domem, ale nie znalazłam nikogo chętnego. Ze względu na to, że Kredziula żyła i pracowała u mnie kilka lat nie wybaczyłabym sobie gdyby ten koń opuścił moją stajnię i trafił w złe ręce. 

Skonsultowałam się z moim partnerem i oboje podjęliśmy decyzję, że Kredka zostaje z nami do końca swoich dni bez względu na koszty leczenia. W ten sposób 17 kwietnia stałam się właścicielką Kredzi. Nie mogłam postąpić inaczej. Kredka to wspaniały, mądry koń i zasługuje na długie, szczęśliwe życie. Będę walczyć o jej zdrowie i dobrostan. Jednak, aby to zrobić, potrzebne są środki. 

Wstępny koszt leczenia, tylko przez najbliższe 4 tygodnie to około 3500 zł. Obawiam się jednak, że suma znacznie wzrośnie, jako że Kredka boryka się z problemami ponad 2 lata. Oprócz leków w kosztorys wchodzą badania (kontrolna gastroskopia i badanie USG) i suplementy diety wspomagające kurację. 

Dlatego proszę każdego, kto jest w stanie o wsparcie dla Kredki na drodze do powrotu do zdrowia i szczęśliwej, spokojnej starości. Bez was nie damy rady, liczy się każdy grosik.