Sandałek został znaleziony w okolicach Grochowa w opuszczonej oborze, bez matki. Malutki zasmarkany kociak, który z głodu pił własny mocz. Koci katar, odparzone i opuchnięte okolice dróg moczowych, wychudzony, wyziębiony malec, w którym paliła się silna chęć życia. Największy podróżnik i ciekawski kot jakiego miałam okazję poznać i pokochać. Sandałek został adoptowany przeze mnie i wraz z jego starszymi kocimi kolegami pomagaliśmy mu wyleczyć się i wyzbyć odruchu ssania w okolicach dróg moczowych, które pozostały z nim długo po tym gdy do mnie trafił. Sandałek żył, bawił się, zaczepiał każdego kota i człowieka do zabawy, ciągnął za włosy i kradł skarpetki, aż do tego feralnego dnia. Był osowiały, nie biegał tak jak zawsze, po prostu spał, ktoś by pomyślał, że się zmęczył i odpoczywa, ale nie ja, za dobrze go znam. Szybka reakcja i wizyta w gabinecie, ponad 40 stopni gorączki i płyn w klatce piersiowej, moje serce przestało bić, wiedziałam co to może oznaczać, ale miałam te cichą nadzieje, że się mylę. Płyn został ściągnięty, a próbka wysłana do laboratorium, diagnoza...FIP, mój mały sandałek ma FIP-a. FIP wystąpił, przez zmutowanie koronawirus. Ilość płynu doprowadziła do zapadnięcia się płucek. Gdy tylko postawiono diagnozę, zaczęła się walka, codzienne kroplówki, leki dożylne, ściąganie płynu. Jedyny ratunek to kuracja lekiem GS441524. Nie poddam się i będę walczyć o niego, wiem jak bardzo silną ma wolę, widzę, że pomimo iż jest chory to wciąż wyciąga łapkę do zabawy. Proszę wszystkich bardzo o pomoc, Sandałek musi żyć, taki wspaniały kot jak on musi przeżyć swoje wszystkie kocie lata.

Tak moje maleństwo wyglądało gdy trafiło do mnie na butelkę :')