Drogą do wolności...

Nazywam się Sylwia Kulikowska. Urodziłam się 28.11.1989 r.w Bydgoszczy. Jestem wcześniakiem z 6 miesiąca ciąży. W wyniku powikłań przedwczesnego porodu choruję na Mózgowe Porażenie Dziecięce, pozostając w pełni zależna od osób trzecich. Jednak to nie jedyna tragedia, która spotkała naszą rodzinę... Mojej Świętej Pamięci babcia, z którą mieszkaliśmy całe życie chorowała psychiatrycznie. Trudne sytuacje związane z jej chorobą spowodowały u mnie zaburzenia osobowości. Walczyłam jednak. O miłość, godność zainteresowanie, godne życie. Przez kilka początkowych lat mojego leczenia walcząc niemal samotnie i powoli tracąc nadzieje na normalne życie...

Dziś mój stan zdrowia jest opłakany, a ja nie zejdę już z 8 schodów, które uziemiają mnie w bloku. W sytuacjach wielkiej konieczności schodzę na poduszce - na pupie, jednak jest ciężko. We wrześniu 2017 r na rodzinę spadł kolejny cios, nowotwór jelita grubego mojej mamy. Sytuacja jest trudna. Mama choruje także na kręgosłup i stawy, a tato pracuje. Mam już jednak Przyjaciół, których poznałam w najcięższym momencie swego życia,kilka lat temu i to trzyma mnie jeszcze przy życiu...

Na chwilę obecną nie wiem już, gdzie szukać pomocy. Fundacje kolejno odmawiają mi, ale może z Waszą pomocą i moich Kochanych Przyjaciół uda się coś zdziałać. Posiadanie platformy schodowej poprawi nam wszystkim komfort funkcjonowania, a mnie nie tylko poprawi stan psychiczny, ale i fizyczny umożliwiając rehabilitację I powrót do dawnej kondycji.- ...Tato, dziękuję za każdy dzień - jesteś najcudowniejszy !!! :) I choć czuję się koszmarnie prosząc - chcę, by jeszcze zaświeciło słońce...

Będę wdzięczna za każdą złotówkę, bo majątek to nie Milion, a każda złotówka, która się na niego składa.

Jestem sumą wszystkiego,co się przede mną zdarzyło, wszystkiego czym byłam,co widziałam,czego dokonałam...