Spędzenie Bożego Narodzenia z osobami w kryzysie bezdomności jest dla nas – grupy osób na co dzień wspierających takie osoby – czymś oczywistym. Dlatego już kolejny raz 26 grudnia razem z naszymi znajomymi i przyjaciółmi z krakowskich Plant chcemy spotkać się na wspólnym świątecznym obiedzie, kolędowaniu i nie tylko. 

fot. Klaudia Kaszyca

Kim jesteśmy i jaka jest nasza idea?

Boże Narodzenie należy do tych świąt, które zwyczajowo spędza się razem z innymi, we wspólnocie. Do tego dąży większość z nas, bo wszyscy potrzebujemy i chcemy doświadczać bliskości drugiego człowieka. Nawet jeśli ktoś z własnego wyboru, podyktowanego obojętne jakimi powodami, chce spędzić takie święto w pojedynkę, to prawdopodobnie te dni będą dla niego trudne. Nie da się zamknąć oczu na rzeczywistość, w której ludzie w tym czasie spotykają się z rodzinami, z przyjaciółmi i wydaje się, że każdy ma kogoś u boku.

Jesteśmy grupą zwykłych ludzi, którzy od ośmiu lat jako Wspólnota Hanna regularnie spotykają się i rozmawiają z osobami w kryzysie bezdomności w Krakowie. Czasem wydaje nam się, że są jednymi z najbardziej osamotnionych ludzi na świecie. Niezależnie od tego, kto jaki jest i z czym się aktualnie zmaga, spotykamy się ze wszystkimi, którzy chcą się spotkać, w każdą środę na krakowskich Plantach, szukamy ich w okolicy Dworca i Galerii Krakowskiej, na Kazimierzu. Przynosimy kanapki, zupę, coś do picia, czasem potrzebne rzeczy osobiste – bieliznę, plecak, kurtkę zimową. Ale przede wszystkim chcemy im towarzyszyć, być z nimi, rozmawiać. Żeby ich samotność była mniejsza. Żeby wiedzieli, że mają kogoś, kogo choć trochę obchodzą. Żeby ich wspierać, gdy są gotowi i decydują się na zmianę, a nawet wtedy, gdy nic się nie zmienia – po prostu jesteśmy i chcemy być.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o naszej działalności, zapraszamy na nasz fanpage na FB: https://www.facebook.com/wspolnotahanna

fot. Klaudia Kaszyca

Jak wygląda nasze bożonarodzeniowe spotkanie?

„Święta ze wspólnotą to dla mnie od kilku lat chyba najważniejszy moment Bożego Narodzenia. W tych kilku godzinach odnajduję prawdziwe Święta ze wszystkimi ich wymiarami. Jest dobra zabawa, dobre jedzenie, radość, ale przede wszystkim przeświadczenie, że świętowanie narodzin Jezusa najpełniej przeżywa się we wspólnocie z osobami wykluczonymi” – mówi członek naszej wspólnoty.

Zaczynamy przygotowania już dużo wcześniej – każdemu z naszych znajomych z Plant osobiście wręczamy imienne zaproszenie na uroczysty obiad. Spotykamy się 26 grudnia po południu w sali przy zaprzyjaźnionej parafii, gdzie witamy naszych gości i zapraszamy ich do zajęcia miejsc przy świątecznie udekorowanych stołach. Jest choinka, światełka, ozdoby, eleganckie serwetki. Przy każdym stole działają jego „gospodarze”, którzy opiekują się gośćmi, dbają o dobrą atmosferę i o to, by każdy czuł się komfortowo i indywidualnie potraktowany. Następnie dzielimy się opłatkiem, składamy sobie życzenia, czemu zawsze towarzyszy mnóstwo uśmiechów i wzruszeń. Potem kelnerzy podają obiad: zupę, drugie danie, deser w postaci ciast i ciasteczek, kawę, herbatę. Zaczyna się swobodny czas rozmów poważnych i mniej poważnych, kolędowania i muzykowania, robienia sobie wspólnych zdjęć. Nasi goście otrzymują od nas także imienne prezenty. „Zależy nam by każdy poczuł się wyjątkowo, a atmosfera była swobodna i chociaż przez chwilę zniknęły podziały na domnych i bezdomnych” – mówi członek naszej wspólnoty.

Dodatkowo w zeszłym roku po raz pierwszy zorganizowaliśmy jasełka na wesoło z udziałem dzieci – przedstawienie okazało się hitem spotkania, dodatkowym pretekstem do radości, ale także refleksji, i było wspominane przez naszych znajomych z Plant właściwie przez cały rok. W tym roku z pewnością powtórzymy to artystyczne wydarzenie!

Jeżeli chcesz zobaczyć i przeczytać, jak wyglądało nasze poprzednie spotkanie, zerknij na FB:

https://www.facebook.com/wspolnotahanna/posts/379535877984105 

https://www.facebook.com/wspolnotahanna/posts/381737521097274

fot. Klaudia Kaszyca

„Kelnerzy” czy „gospodarze” stołu to nikt inny jak my. Osoby działające w kuchni – to także my. Również to my przygotowujemy salę na spotkanie, nadając jej świąteczną atmosferę, i również my po wszystkim sprzątamy, myjemy, zbieramy dekoracje. „Aktorzy” grający w jasełkach – oprócz dzieci – to też my. Jednym słowem – nie płacimy nikomu za obsługę przyjęcia, lecz sami staramy się służyć osobom w kryzysie bezdomności w takim zakresie, w jakim każdy z nas czuje, że jest w stanie się zaangażować. Jednak nie wszystko jesteśmy w stanie zorganizować sami. Świąteczne przyjęcie to spore i kosztowne przedsięwzięcie, dlatego potrzebujemy dodatkowych funduszy.

fot. Klaudia Kaszyca

Na co przeznaczymy zebrane pieniądze?

Przede wszystkim na jedzenie dla ponad stu osób – dwudaniowy obiad, drugi ciepły posiłek, kawę i herbatę. Na świąteczne prezenty – jak zawsze chcemy, by były porządne, praktyczne i sprawiły przyjemność obdarowanym. Na świąteczne dekoracje sali i stołów, druk zaproszeń. Na wkłady do aparatu Instax, dzięki którym każdy z naszych gości będzie mógł zabrać ze sobą pamiątkowe zdjęcia z tego spotkania.

Niewykorzystane środki ze zrzutki przeznaczymy na zwyczajową działalność naszej wspólnoty: zakup składników do przygotowywania kanapek na cotygodniowe spotkania na Plantach, zakup nowych termosów, papierowych kubków, sztućców czy misek na zupę i tym podobne.

fot. Klaudia Kaszyca

Czas wzajemnego dobra

Tak swój udział w naszym bożonarodzeniowym spotkaniu z osobami w kryzysie bezdomności wspomina jedna z członkiń naszej wspólnoty:

„Za każdym razem goście przy moim stole podawali mi pierwszej dania, było to bardzo ujmujące. Dwaj bracia, którzy zostali do samego końca, czekali na sygnał, co mogą zabrać z kolacji. Pytali o każdą rzecz, którą zabierali z opustoszałego stołu, i bardzo wzruszyła mnie ich skromność i otwartość w ubóstwie. Nie ukrywali swojej biedy, wprost prosili. Cieszyłam się, że możemy im jeszcze sporo jedzenia wydać i chcę pamiętać tę radość za każdym razem, gdy mnie z trudem przychodzi proszenie o pomoc. Może dlatego, że nigdy nie pomyślałam, że mogę komuś sprawić radość tym, że mi pomoże. Był przy moim stole też pewien pan i ilekroć na niego patrzyłam, sprawiał wrażenie bycia zadowolonym z samego faktu, że jest obecny na naszym spotkaniu. W zasadzie całe to spotkanie to były lekcje. Wdzięczności, pokory, zrozumienia czyjejś i swojej biedy, przede wszystkim tej niewidocznej gołym okiem, biedy wewnętrznej, czasami tak różnej, a czasami – tak było w moim przypadku – bardzo podobnej”.

Jeżeli chcesz nam pomóc po raz kolejny urzeczywistnić nasze marzenia o prawdziwej wspólnocie i sprawić, że osoby wykluczone poczują się chciane i przyjęte, zapraszamy do wsparcia zrzutki.

Chcesz o coś dopytać? Zapraszamy do kontaktu przez facebook, instagram lub e-mail [email protected].

Dziękujemy!

fot. Klaudia Kaszyca