1 czerwca wyprowadzam się pod niebo.

Dlaczego 1 czerwca? Bo noce będą już całkiem ciepłe, poza tym potrzebuję jeszcze czasu, by pozamykać sprawy.

Ruszam ze Szczecina, pójdę na południe. Minę Pragę, Monachium, Alpy, Triest, Split, Dubrownik, Adriatyk (stopem żaglowym - polecam), Bari i Sycylię, z której stopem żaglowym podążę na Maltę.

Jestem już prawie skompletowany, mam dobrą odzież, plecak, dużo ebooków, zatem i czytnik.

W budżecie brakuje około 2000 zł, za które chcę kupić wysokiej jakości buty, okulary korekcyjne, przenośną elektrownię solarną 21 W i drobniejsze elementy ekwipunku.

Jestem poetą i prozaikiem, choć jako artysta debiutowałem sztuką quasi-teatralną pt. "Zwierciadło", zebrała niezłe opinie.

W linku znajdziecie mój debiut prozatorski wydany w kwartalniku "Przekrój". Tworzę też aforyzmy, można je czytać na Instagramie, link również załączony. Na prośbę wyślę co lepsze - w mojej ocenie - wiersze. Dwa z nich zostały kiedyś wyróżnione na festiwalu poetyckim, prezentowałem trzy.

Jeżeli lubicie syntetyczne brzmienia, to zapraszam na profil w Soundcloud (podany w linku), posłuchacie na nim moich kompozycji.

Napisałem kilka krótkich scenariuszy filmowych, trzy z nich są w realizacji, mam nadzieję zdążyć ze stworzeniem do nich muzyki, efekt zaprezentuję Wam tutaj.

Dlaczego idę?

To jest pytanie, które mnie nurtuje. Czuję trudny do wytłumaczenia zew. Wybór takiego życia jest dla mnie naturalny jak uczucie głodu, jak pragnienie obcowania z wartościową sztuką. Nie wiąże się on zatem z wyrzeczeniem.

Poza tym nieruchomości są drogie, auta hałasują, a rower porusza się za szybko.

Nie spieszy mi się, dlatego wybrałem marsz. Im wolniej doświadczam, tym łatwiej mi się skoncentrować.

Polecam spróbować.

Iść nie jest łatwo, powodem jest rozchwiany umysł. Jego myśli wahają się między wspomnieniem a oczekiwaniem, to utrudnia przeżywanie obecności w chwili. Celem pielgrzymki nie jest więc osiągnięcie miejsca zewnętrznego, miejsca na globie, ale zdobycie szczytu duchowego, czyli wewnętrznego - miejsca rozumowego.

To z niego rozpościera się szeroki widok na dziedziny, przez które podróżuję.

A podróżuję od ponad 10 lat. Mijam religię, filozofię, a więc i pewne idee poznania. Mijam fizykę, fizjologię i ekonomię. Brnąc przez teksty o fizyce pisane językiem humanistycznym dotarłem do wysokiego, zbrojonego muru. Do całego systemu murów. Dotarłem do układów, opisujących tę dziedzinę - do matematyki. Niestety, bez znajomości matematyki nie da się czytać fizyki. Zatem w moim czytniku są również podręczniki o treści ścisłej.

Idę po skupienie, wiedzę i zrozumienie. Ponad 10 lat temu, błąkając się po myślach, natrafiłem na ideę. Moje studia są skutkiem tego spotkania. Od tamtego czasu konsekwentnie szukam dla niej coraz bardziej skrystalizowanego obrazu. Wymyka się, bo jest żywa. Trop wiedzie przez dziedziny nauki, które wymieniłem.

Zamiarem mojej pracy jest optymalny, prozaiczny opis o walorach poetyckich, którego elementy da się przedstawić ilościowo, w stosunkach.