Cześć,

mam na imię Iza i miałam 42 lata kiedy 15 kwietnia przegrałam walkę z tętniakiem. Byłam matką dwójki dzieci, Tosi 9 lat i Zuzi 12 lat. Los chciał, że z dnia na dzien osierociłam te dwie dorastające dziewczynki. Sytuacja moich dzieci zmienila sie o 180 stopni i bardzo bym chciała żeby dalej były szczęśliwe w swoim rodzinnym domu z ich babcią i ciocią Prawie 80 letnia babcia wraz z siostra stara się przejąć prawną opiekę nad moimi córkami i jednym z warunków na przyznanie opieki jest kapitalny remont domu.

Nie pozwólmy proszę , aby taka drobna sprawa stanęła na drodze do szczęśliwego i normalnego życia w swoim rodzinnym domu tych bezbronnych dziewczynek.

Pewnie zastanawiacie się co się stało z ojcem moich dzieci? Niestety tej kwestii los ich też nie oszczędził i kiedy Zuzia miała 3 lata, a Tosia była niemowlakiem to ich tata postanowił nas porzucić i od wielu lat jest pozbawiony praw rodzicielskich.

Prosze pozwólcie mi gdzieś tam z góry dalej na nie patrzeć jak są szczęśliwe i kochane.