W czasach koronowirusa, zakończenia zasiłku rehabilitacyjnego, po ciężkim wypadku w pracy. Kolejny cios. Rezonans kręgosłupa i szok. Guz rdzenia.. Szpital, operacja a teraz rehabilitacja.. Mój przyjaciel, może tylko Panu Bogu dziękować, że tak szybko , znalazl pomoc w obecnych realiach. Ale jest b. Ciężko. Długa droga do sprawności.. Potrzebne pieniążki na sprzęt do rehabilitacji, leki, opiekę,srodki czystości. .Moj przyjaciel ma 48 lat, 2 dzieci na wychowaniu.,psa....Do czasu wypadku normalne zycie.Pracowal jako monazysta stoisk targowych. Rodzina i praca, to jego najwieksze milosci. Wolny czas spedzal zawsze aktywnie,.kolejna milosc to rower. ...Teraz walczymy,zeby stanal na nogi,a pozniej pojechal z dzieciakami na przejazdzke rowerem.. Najgorsza jest bezsilnosc, bo teraz taki czas . Potrzebna rechabilitacja,od zaraz a osrodki nie przyjmuja... Dzieki dobrym ludziom juz ma wozek , chodzik... Ale to wciaz malo..I jeszcze jest oczekiwanie za decyzja Zusu...