Zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc w spłaceniu długów oraz utrzymania mojego brata Pawła

Dnia 18.08.2021 zmarła nasza mama która opiekowała się moim niepełnosprawnym bratem przez 37 lat. Ojciec zmarł tragicznie 1990 w wypadku drogowym na Wisłostradzie w Warszawie. Mama wielokrotnie zapewniała mnie oraz innych członków rodziny że wszystko jest ok, dobrze im się żyje ale cała prawda wyszła na jaw dopiero po śmierci.

Mama tak zaniedbała brata że nigdy nie wyrobiła mu dowodu osobistego, zadłużyła mieszkanie na kwotę ponad 42 000 PLN (stan na 09.2021 i odsetki ciągle rosną) otrzymali nakaz eksmisji a po śmierci mamy długi spadły na niego. Mieszkanie zostało doprowadzone do stanu agonalnego i wymaga totalnego remontu. Sądowe nakazy zapłaty już są wystawione na Pawła i niewiele mogę teraz zrobić

Edukację zakończył na 2 klasie szkoły specjalnej w skutek czego jest analfabetą, nie czyta nie pisze, nie zna podstaw życia w społeczeństwie gdyż przez cały okres swojego życia był trzymany pod kluczem.

Nigdy nie został zgłoszony do ZUS i nie posiada żadnych świadczeń socjalnych. Ze względu na brak ubezpieczenia Paweł nigdy nie bywał u lekarza rodzinnego ani specjalistów psychologów i psychiatrów.

Nie posiadał żadnej dokumentacji medycznej co spowodowało że na komisjach lekarskich w ZUS uznawano go za zdrowego i zdolnego do pracy a wszyscy biegli sądowi oraz psycholodzy z otoczenia brata stwierdzają co innego. Udało mi się uzyskać również opinie psychologiczne tzw. prywatne i wszyscy potwierdzają to samo. Od września ubiegłego roku staram się uzyskać świadczenia socjalne ale nieugiętość ZUS sprawiła że sprawa wylądowała w sądzie. Biegli jednoznacznie stwierdzili że jego stopień upośledzenia jest na poziomie umiarkowanym ale ZUS ciągle składa wnioski o powołanie nowych biegłych i tak już prawie rok.

Na 18 sierpnia jest wyznaczono termin rozprawy i mam nadzieję że to już będzie koniec.

Również zdiagnozowano u niego cukrzycę oraz nadciśnienie i z racji zaniedbań żył z tymi chorobami przez wiele lat bez wiedzy.

Obecnie brat otrzymuje zasiłek z MOPS w wysokości 388 PLN oraz dodatek żywieniowy 100 PLN co nawet nie pokrywa kosztów wyżywienia oraz ubrania, za mieszkanie opłaty wynoszą 599,97.

Przez prawie rok dawałem radę utrzymywać brata oraz swój dom ale nadszedł ten moment że wszystkie moje oszczędności po prostu zniknęły a czas poświęcony na załatwianie formalności nie pozwalał mi pracować. Ciągłe przejazdy, nawet kilka razy w tygodniu spowodowały iż w moim aucie zepsuł się silnik i musiałem je zezłomować. Żeby było mało to kilka tygodni temu złamałem rękę w łokciu i jestem obecnie bez możliwości zarobkowania a rehabilitacja potrwa kilka miesięcy.

Obecnie Paweł uczęszcza do dziennego domu pomocy społecznej w Olsztynie i jest jego pierwszy kontakt z zupełnie obcym środowiskiem. Rozpocząłem proces uspołeczniania brata i wszystko wskazuje że jesteśmy na dobrej drodze, terapeuci odkryli u niego talent malarski a jedno z dzieł udało się DPS- owi sprzedać na lokalnym festynie.

Od miesiąca jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną i w końcu mogę zacząć cokolwiek dla niego załatwiać bo nikt z urzędników nie chciał ze mną rozmawiać tłumacząć się rodo.

Zwracam się z prośbą do wszystkich ludzi dobrej woli i z otwartym sercem o wsparcie i pomoc w przejściu tego kryzysu i wyprowadzeniu na prostą tej zagmatwanej sytuacji