Nikt nie lubi prosić kogoś o pomoc a szczególnie jeśli chodzi o pieniądze. Dla nas jest to równoznaczne z porażką, że nie daliśmy rady zapewnić wszystkiego czego potrzeba osobie niepełnosprawnej, pomimo że oboje pracujemy zawodowo. Jesteśmy pięcioosobową rodziną, wkrótce sześcioosobową. Najstarszy syn Nikolas ma dziecięce porażenie mózgowe czterokończynowe spastyczne. Na co dzień porusza się na wózku, trzeba go karmić, napajać, przebierać, ubierać i przenosić. Jest on bardzo komunikatywnym i radosnym dzieckiem. Ostatnio mieliśmy parę niefortunnych zdarzeń, które płuczą naszą kieszeń na maxa.

Przechodząc do sedna to między innymi zepsuł się nam specjalistyczny samochód z rampą dla osoby niepełnosprawnej, którym przewoziliśmy syna, nie musząc go przenosić z wózka na siedzenie i spowrotem. Z racji, że parę razy w roku musimy z nim jeździć do Katowic i Poznania to taki właśnie samochód bardzo się sprawdzał. Lubimy też jeździć na wycieczki, koncerty i imprezy okolicznościowe co aktualny stan rzeczy nam to nie ułatwia. Samochodu nie opłaca się naprawiać, części są drogie a równowartość naprawy przekracza wartość samochodu. Nikolas nadal rośnie i wkrótce nie mieściłby się w „bagażniku”, ponieważ już w tej chwili kolana ma przytulone do tylnych siedzeń. Dlatego pora na wymianę samochodu. Na kupno używanego niestety nie mamy wystarczająco pieniążków.

Jeśli macie odrobinę serca to proszę o wpłacanie minimalnych kwot abyśmy mogli znowu zobaczyć pełny uśmiech Nikolasa, przewozić go bez problemu w każde miejsce na świecie i spełniać jego marzenia.