Profil organizatora

Zawiązana 25 maja 2021 Fundacja Pochówek i Pamięć jest kontynuacją moich prywatnych inicjatyw w poniższych tematach. – Swego czasu ojciec zadał mi pytanie: „Janiu, czy ty nie wiesz, dlaczego ja tak długo żyję?”. Odpowiedziałam: „Pewnie, Ojcze, masz jeszcze coś do zrobienia, czegoś jeszcze nie zrobiłeś…”. – Teraz mogę śmiało powiedzieć, bo wydaje się, że wiem – żył tak długo, aż zakiełkowała we mnie miłość do Wileńszczyzny, że zrozumiałam, jaką wielką boleść doznali ci, którzy zmuszeni byli pozostawić swoje ziemie, swoją ojcowiznę, swoją Ojczyznę. Jak wielka to była tęsknota za tym, co utracili, jak promienieli na wspomnienia. Dziękowali Bogu za przeżycie, ale ich modlitwa biegła na wileńskie pola, ścieżki, lata ich młodości. Dziękowali, że było im dane w zawierusze dziejowej, społecznej i politycznej dożyć lat swoich mimo, że ich życie było naznaczone represją, więzieniem, zniewoleniem, głodem, chłodem i niepewnością dnia następnego. Na cmentarzu w Podbrzeziu spoczywają moi dwaj Dziadkowie i Pradziadkowie, krewni i znajomi moich Rodziców. Chodząc po cmentarzu, dotarły do mnie słowa z domowych rozmów. Każdy pomnik to słyszane nazwisko, każdy pomnik to dzieje i losy tejże rodziny wymienianej jakże często z wielkim uczuciem. Tak więc od roku 2016 rozpoczęły się moje prywatne poczynania w odnawianiu, dbaniu, sprzątaniu grobów ,,pozostawionych”, jak to mówią miejscowi- zostawili, wyjechali do Polski a ci co zostali to pomarli. W roku 2017 zostały odnowione pierwsze groby, groby rodzinne. W roku 2018 podjęłam się próby upamiętnienia tych co doznali represji ze strony władz sowieckich a wyrazić to mogłam jedynie ustawieniem krzyża i tablicy upamiętniającej na cmentarzu. Uzyskałam zezwolenie władz samorządowych, proboszcza. Sama zaprojektowałam te dwa elementy i nadzorowałam prace, w większości telefonicznie. Spotkałam szereg życzliwych osób, z rodziny jak i znajomych. Pozyskałam sponsorów wśród braci, rodziny i potomków zesłańców. Każdego roku, w ostatnią sobotę lipca spotykamy się na wspólnej modlitwie w miejscowym kościele w Podbrzeziu, upamiętniamy osoby represjonowane tabliczką imienną.