Profil organizatora
Polski Klub Kawaleryjski
Polski Klub Kawaleryjski jest stowarzyszeniem ogólnopolskim, które zarejestrowane zostało w dniu 10.11.1998 r. w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu. Członkami organizacji są żołnierze zawodowi, rezerwy oraz inni miłośnicy tradycji kawaleryjskiej z niemal całego terenu kraju, a także zza granicy, którzy pragną kultywować 1000 letnią tradycję jazdy polskiej. W PKK Oddziały Terenowe kultywują tradycje 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich, 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich, 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich, 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz tradycję 5 Brygady AK mjr. Szendzielarza „Łupaszki” - oficera 4 pułku ułanów z Wilna. Ponadto, grupy i pojedynczy członkowie PKK nawiązują do dziedzictwa innych pułków kawaleryjskich i formacji jazdy dawnej – OT PKK z Chełmna – Chorągiew Husarska Województwa Kujawsko - Pomorskiego. Stowarzyszenie jako jeden z głównych celów postawiło sobie wspieranie działań MON w zakresie tworzenia i funkcjonowania Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego, na stałe funkcjonującego w składzie Sił Zbrojnych RP. Dla realizacji tego przedsięwzięcia, dnia 14 stycznia 2000 r. Polski Klub Kawaleryjski, podpisał w Warszawie porozumienie o współpracy z Ministerstwem Obrony Narodowej. Na mocy tego dokumentu PKK zobowiązał się również do zorganizowania Honorowego Szwadronu Kawalerii, który będzie pełnił również rolę zaplecza kadrowego, dla stale funkcjonującego pododdziału kawalerii WP, stanowiąc dla niego uzupełnienie w trakcie ważnych dla wojska jak i państwa uroczystości. Takich jak Narodowe Święto Konstytucji 3 Maja, Dzień Żołnierza Polskiego – 15 sierpnia, czy Święto Niepodległości w dniu 11 listopada. W skład tej jednostki, której utworzono już pierwszy pluton (po raz pierwszy zaprezentowany w czasie wojskowych uroczystości w dniu 11 listopada 1999 r. na Placu Marszałka Piłsudskiego w Warszawie), weszli ochotnicy z całej Polski. Sposób funkcjonowania Honorowego Szwadronu Kawalerii III RP opiera się na zasadach czysto wojskowych, w oparciu o istniejące regulaminy i przepisy, po dostosowaniu ich do potrzeb jednostki konnej.